ΤΟ ΘΗΡΙΟΜΟΡΦΟ ΥΦΟΣ: ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΝΟΜΑΔΕΣ ΤΗΣ ΣΤΕΠΑΣ ΣΤΗΝ ΚΙΝΑ ..

'Σαρματικό' διακοσμητικό κεφαλής, χρυσό και τυρκουάζ, με απεικόνιση λέοντος - γρύπα (τρίτος - πρώτος αι. π.Χ.)[1b]

Το θηριόμορφο ύφος αρέσκεται στην καλλιτεχνική απεικόνιση θεμάτων με ζώα ή σκηνών με μάχες μεταξύ θηρίων, διακρίνεται δε από τον χαρακτηριστικό ζωντανό τρόπο του. Άν και στοιχεία του απαντώνται από παλαιά στην Σουμερία, το Ελάμ κ.α., συνήθως αποκαλείται ‘Σκυθικό θέμα του ζώου’ ή ‘θηριόμορφο ύφος’ (Animal Style), υπό αυτήν δε την μορφή η εμφάνισή του τοποθετείται στον έκτο αι. π.Χ.[1] εκτιμάται δε ότι συσχετίζεται με τους νομάδες των στεπών. Πράγματι στον κόσμο της στέπας τα ζώα υπήρξαν ιδιαίτερα σημαντικά, ενώ στην ίδια περιοχή άνθισε και ο σαμανισμός, επίσης συσχετιζόμενος με το υπό συζήτηση ύφος.

Εικ. 0. Ελληνιστικός χρυσός γρύπας (τρίτος - πρώτος αι. π.Χ.)[2b]

Το γνωστό Σκυθικό διακοσμητικό θέμα του άγριου ζώου,[2] φέρον σαφή της Ελληνική επίδραση,[3] θεωρείται ότι επηρέασε επίσης την Κινεζική τέχνη και μάλιστα κατά τρόπον εμφανή ήδη από το 500 π.Χ. περίπου.[4] Μάλιστα αυτές οι εξωτερικές επιδράσεις έχουν χαρακτηρισθεί ευδιάκριτες και σαφείς και στην παραγωγή του διάσημου χυτηρίου Houma.[5] Το τελευταίο, ευρισκόμενο στην πρωτεύουσα του κρατιδίου Jin στην επαρχία Shanxi, υπήρξε σημαντικό κέντρο μεταλλοτεχνίας κατά τον έκτο και πέμπτο αιώνα π.Χ. H παραγωγή του υπήρξε αντικείμενο εμπορίου σε ευρύτατη περιοχή, ενσωμάτωνε δε πληθώρα επιρροών.[6]

Εικ. 1. Ορειχάλκινο εικονογραφικό πλακίδιο του δευτέρου αι. π.Χ.[6a] 

Στην ανωτέρω εικόνα απεικονίζεται πολύ σπάνιο και αρχαϊκό εικονογραφικό ορειχάλκινο πλακίδιο του δευτέρου αι. π.Χ. Το διάτρητο πλακίδιο διαθέτει ορθογώνιο σχήμα και απεικονίζει δύο άνδρες με μακρυά κώμη οι οποίοι, γυμνοί από την μέση και πάνω και με άνετα παντελόνια, έχουν εμπλακεί σε πάλη. Οι παλαιστές περιστοιχίζονται από δύο ίππους με την εξάρτησή τους σε πλάγια όψη, κάτω από μεγάλα δένδρα και με ένα πτηνό να αιωρείται ψηλά στο κέντρο της συνθέσεως. 

Σημειώνεται ότι αυτή η σχεδίαση απαντά σε ολίγα μόνον δημοσιευμένα πλακίδια, συμπεριλαμβανομένης μιας από την Συλλογή Xiwenguo Zhai,[7] Αναφέρεται ότι υπάρχουν δύο αντίστοιχα πλακίδια απεικονίζοντα την ίδια σκηνή, αυτά δε ανεσκάφησαν από τάφο των Δυτικών Han (στο Kexingzhuang κοντά στο Xi'an, επαρχία Shaanxi), ένα στο Μουσείο Victoria and Albert,[8] και ένα άλλο, στο παρελθόν τμήμα της συλλογής C.T. Loo Collection.[9] 

Εικ. 2. Χρυσό τέρας της περιόδου των Αντιμαχομένων Κρατιδίων (τάφος στο χωρίο Nalingaotu, Shenmu, επαρχίας Shaanxi)[9a] 

Μιλώντας για τέρατα, δεν πρέπει να παραλείψουμε τα διάσημα 'χρυσά θηρία', όπως αυτό της Εικ. 2. Με ύψος μόλις 11,5 cm θεωρείται μοναδικό και ως εκ τούτου έχει καταστεί διάσημο. Αυτό το θηρίο, που ανεσκάφη από τάφο της περιόδου των Αντιμαχομένων Κρατιδίων στο χωριό Nalingaotu (κομητεία Shenmu, επαρχία Shaanxi) μοιάζει με πρόβατο αλλά και με ελάφι που στέκεται σε ένα βράχο με τα τέσσερα πόδια του. Σύμφωνα με το σχήμα του σώματος, θα μπορούσε να είναι πρόβατο ή ελάφι, όμως έχει ράμφος σαν του αετού, το οποίο είναι γερμένο προς τα μέσα, ενώ διαθέτει και κέρατα ελαφιού με το κεφάλι του να θυμίζει πτηνό ...

　　Οι ειδικοί λένε ότι αυτό το μειξογενές θηρίο με ράμφος και οπλές αποτελούσε δημοφιλές διακοσμητικό θέμα στην βόρεια Κίνα .. Το θέμα των οπληφόρων θηρίων εξαπλώθηκε σύντομα στις Κεντρικές Πεδιάδες. Στην προθήκη της εκθέσεως, μόλις ένα βήμα μακριά από αυτό το προηγουμένως σχολιασθέν θηρίο, εμφανίζεται ένα ζεύγος διακοσμητικών μέσης, που ανακαλύφθηκε στο Μαυσωλείο του Βασιλιά Τσου της Δυτικής Δυναστείας Χαν στο Όρος Xuzhou. Το εμπρόσθιο μέρος του χρυσού πλακιδίου μέσης είναι ανάγλυφο και σκιαγραφεί την σκηνή δύο θηρίων που δαγκώνουν το οπληφόρο τέρας. Δύο θηρία δαγκώνουν τους ώμους και τα πίσω άκρα του τέρατος αντίστοιχα. Παρόλο που το γυαλί της προθήκης είναι κάπως ανακλαστικό, μπορεί ακόμα να φανεί καθαρά ότι το θηρίο έχει μεγάλα κέρατα στο κεφάλι του, τα μπροστινά άκρα του γονατίζουν και ο λαιμός, οι ώμοι και οι γλουτοί είναι διακοσμημένοι με σπειροειδή σχέδια.

Εικ. 3. Σκυθική χρυσή έλαφος από την Kul Oba (Hermitage Museum's collection in St Petersburg, 4th c. BC)

Οι σημαντικότεροι βόρειοι ποιμενικοί λαοί, σύγχρονοι της αυτοκρατορίας των Han, υπήρξαν οι Xiongnu, οι οποίοι μέχρι τα τέλη του 3ου αι. π.Χ. είχαν σχηματίσει μια τεράστια αυτοκρατορία στις στέπες πέρα ​​από το Σινικό Τείχος. Στην ακόλουθη εικ. 1 παρουσιάζεται παράδειγμα πλακιδίου διακοσμητικού ζώνης, το οποίο παρήχθη κατά την ακμή των Xiongnu. Τέτοια πλακίδια, διαθέτοντα κατοπτρική παράσταση, απαρτίζουν ανά δύο μία πόρπη ζώνης,[10] απεικονίζουν δε κατά βάσιν την αυτή ζωομορφική σκηνή, με μικρές παραλλαγές. Κάθε πλάκα παρουσιάζει ένα πεσμένο μειξογενές οπληφόρο το οποίο διαθέτει κεφαλή αρπακτικού και σφιγμένες οπλές και δέχεται επίθεση από αρκούδα και λύκο. Το οπληφόρο είναι ένα μυθολογικό πλάσμα του οποίου οι άκρες των ελαφοκεράτων και της ουράς του καταλήγουν σε σειρά κεφαλών αρπακτικών. Αυτή η μυθολογική σκηνή με το θέμα της μάχης των θηρίων ανήκει σε ένα ευρύτερο συμβολικό σύστημα το οποίο αναπτύχθηκε μεταξύ των ποιμενικών λαών της στέπας της Ανατολικής Ευρασίας. Φαίνεται ότι εισήχθη στην εικονογραφία εκείνων που κατοικούσαν στα λιβάδια της βορειοδυτικής Κίνας κατά τα τέλη του τετάρτου αι. π.Χ. από ποιμενικές ομάδες προερχόμενες από τα βορειοδυτικά, οι οποίες διέφυγαν εν συνεχεία των αναταραχών που δημιουργήθηκαν από τις εκστρατείες του Μεγάλου Αλεξάνδρου στην Κεντρική Ασία. Το θέμα συνέχισε να αντιπροσωπεύεται σε διακοσμητικά ζώνης στην βόρεια Κίνα κατά τη διάρκεια του πρώτου αι. π.Χ.

Εικ. 4. Χρυσή πόρπη από τάφο των Δυτικών Han (όρος Tianqi, Xuzhou Jiangsu δευτέρου αι. π.Χ.)[11b]

Μερικά από τα πολλά πλακίδια ζωνών τα οποία συνδέονται με τους Xiongnu θεωρείται ότι έχουν κατασκευαστεί σε εργαστήρια στην Κίνα, ενώ άλλα εκτιμάται ότι θα μπορούσαν να έχουν παραχθεί από Κινέζους τεχνίτες της περιόδου Χαν αποσπασμένους στα βόρεια φυλάκεια των Xiongnu στην Μογγολία και στην περιοχή της λίμνης Βαϊκάλης. Η συμμετοχή Κινέζων τεχνιτών στην παραγωγή πολυτελών αντικειμένων για τους ποιμενικούς γείτονές τους εξηγεί πώς ορισμένα εξωτικά καλλιτεχνικά θέματα καθώς και τεχνικές μεταλλουργίας εισήχθησαν στην Κίνα κατά την περίοδο Χαν.[11] Σε αντίθεση με τo σχολιασθέν ήδη πλακίδιο, το ζεύγος των πλακιδίων υπ. αρ. Miho 110, αντιπροσωπεύει το υψηλότερο επίπεδο της τεχνικής ενθέσεως το οποίο επετεύχθη κατά την περίοδο των Δυτικών Han. Πιο προσεκτική ματιά στη μυθολογική σκηνή αποκαλύπτει μια σημαντική λεπτομέρεια η οποία σχετίζεται περισσότερο με τους Chu παρά με την εικονογραφία της στέπας. Κάθε κεφαλή αρπακτικού κρατά στο ράμφος της ένα μαργαριτάρι, εικονογραφικό χαρακτηριστικό το οποίο σχετίζεται με τα πουλιά των τεχνουργημάτων των Chu.

Εικ. 5. Ζεύγος πλακιδίων πόρπης των Ανατολικών Han (MMA, acc. nr. 24.174.6, .7)[12b] , 

Ένα ζεύγος πλακιδίων από επιχρυσωμένο χαλκό που κάθε μία φέρει την αυτή μυθολογική σκηνή ανασκάφηκε από τάφο της περιόδου Han κοντά στο Sandiancun (ανατολικά προάστεια της Xi'an), Shaanxi, όπου η πρωτεύουσα Chang'an των Δυτικών Han.

Πιο πρόσφατα, δύο υπέροχες χρυσές πόρπες, καθεμία από πλακίδια με κατοπτρική παράσταση, ανακαλύφθηκαν στο Xuzhou της επαρχίας Jiangsu, μεταξύ των ταφικών προσφορών στον τάφο του πρίγκιπα Liu Wu των Δυτικών Han, ο οποίος πέθανε το 154 π.Χ.[12] Τα πλακίδια ήταν ακόμη προσαρμοσμένα σε μεταξωτή ζώνη και τοποθετημένα εντός ξύλινου κιβωτίου. Είναι ενδιαφέρον να σημειώσουμε ότι ένα ζευγάρι πλακιδίων χυτεύθηκε με την μέθοδο του απολεσθέντος κεριού (lost-wax casting) και υφάσματος, ενώ το άλλο - όντας βαρύτερο - χυτεύθηκε με την μέθοδο απολεσθέντος κεριού.

Με βάση τα προηγούμενα εκτιμάται ότι από τα προαναφερθέντα νομαδικά φύλα ή, μάλλον, μέσω αυτών τεχνολογικές καινοτομίες όπως η χύτευση με την μέθοδο του απολεσθέντος κεριού,[13] η επικασσιτέρωση, η σφυρηλάτηση και η ένθεση χρυσού βρήκαν τον δρόμο τους μέχρι την αχανή χώρα.[14]

Εικ. 6. Κερασφόρος έλαφος με διπλωμένα πόδια (Kegen, Almaty, 7ος–6ος αι. π.Χ.)

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ

[1b]. http://www.alaintruong.com/archives/2020/10/06/38574808.html.

[1]. Svobodová 2018, p. 17.

[2b]. <http://www.alaintruong.com/archives/2017/02/18/34954172.html>.

[2]. Rostovtzeff 1922, pp. 181-209. Πρόκειται για θέματα ζώων ή σκηνών με μάχες μεταξύ θηρίων, που περιγράφονται με χαρακτηριστικό ζωντανό τρόπο, που συνήθως αποκαλείται ‘Σκυθικό θέμα του ζώου’ ή ‘θηριόμορφο ύφος’ (Animal Style).

[3]. Meyer 2013, p. 110. Πράγματι οι Farmakovski, Ebert και Schefod έχουν υποστηρίξει την Ιωνική προέλευση του ύφους. Σε κάθε περίπτωση υπάρχουν πλακίδια (π.χ. από τον τύμβο 7 του Tsaram) (με το καθαρώς Ελληνικό θέμα του σατύρου (Brosseder 2011, pp. 393-395, fig. 44.3).

[4]. Bagley 2006, p. 17, n. 1; Han 2013, p. 2.

[5]. Bagley 2006, p. 25; Han 2013, p. 17. 

[6]. Xiating and Ziming 1996.

[6a]. <https://www.sothebys.com/en/auctions/ecatalogue/2019/junkunc-arts-of-ancient-china-ii-n10224/lot.216.html>.

[7]. Η συλλογή εκτίθεται στο Traders and Raiders on the Northern Frontier της Κίνας, Arthur M. Sackler Gallery, Washington, D.C., 1995, αρ. κατ. 1.

[8]. Μουσείο Victoria and Albert Museum, acc. nr. Μ. 160-1951

[9].  Salmony 1933, pl. XXI, fig. 2, όπου παρουσιάζεται μαζί με μια άλλη πινακίδα του ίδιου σχεδιασμού, αλλά όχι σε διάτρητο.

[9a]. <https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Golden_monster_from_Warring_States_China,_Shaanxi_History_Museum.jpg>

[10]. Belt Buckle, North China, 3rd - 2nd century B.C., Bronze, gold and silver inlays, Miho museum

(http://www.miho.or.jp/booth/html/artcon/00001850e.htm).

[11b].

<https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Gold_belt_buckle_from_Western_Han_dynasty_tomb_Tianqi_Mountain_Xuzhou_Jiangsu_2nd_century_BCE_MH_02.jpg>.

[11]. ως άνω σημ. 1.

[12b]. <https://www.metmuseum.org/art/collection/search/72271>.

[12]. Bunker, Watt and Sun 2002, p. 101, cat. nr. 68;Brosseder 2011, pp. 356-357, fig. 4.

[13]. Peng 2017; Mei et al. 2015, pp. 226-227; Hunt 1980; Encyclopaedia Iranica, s.v. CHINESE-IRANIAN RELATIONS xiv. The Influence of Eastern Iranian Art. Στα άρθρα παρέχεται σχολιασμός των σχετικών απόψεων για την τεχνική απολεσθέντος κεριού (lost-wax casting). Η σχετική τεχνική είναι μία μέθοδος χυτεύσεως σε μήτρα (καλούπι), κατά την οποία η επιθυμητή μορφή σκαλίζεται σε κηρόμαζα, καλύπτεται με πηλό και ψήνεται σε φούρνο. Το κερί εν συνεχεία διαφεύγει από ειδικά διαμορφωμένες οπές και τη θέση του παίρνει το μέταλλο, συνήθως ορείχαλκος.

[14]. Mei et al. 2015, p. 229.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

Cumont F. 1928. Rev. of M. Rostovtzeff, Inlaid bronzes of the Han dynasty, in the collection of C. T. Loo, in Revue belge de philologie et d'histoire 7 (1), pp. 284-285.

Bunker, E. C., J. C. Y. Watt, Z. Sun. 2002. Nomadic Art of the Eastern Eurasian Steppes: The Eugene V. Thaw and Other New York Collections (Metropolitan Museum of Art), New York.

Svobodová, K. 2018. " Iranian and Hellenistic Architectural Elements in Chinese Art," Sino - platonic papers 274 , pp. 1-36.

Meyer, C. 2013. Greco-Scythian Art and the Birth of Eurasia: From Classical Antiquity to Roman Modernity, Oxford.

Andreeva, P. 2018. "Fantastic Beasts of the Eurasian Steppes: Toward A Revisionist Approach To Animal-Style Art" (diss. Univ. of Pennsylvania). 

https://repository.upenn.edu/edissertations/2963

Salmony, A. 1933. Sino-Siberian Art The Collection of C.T. Loo, Paris.

https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Gold_belt_buckle_from_Western_Han_dynasty_tomb_Tianqi_Mountain_Xuzhou_Jiangsu_2nd_century_BCE_MH_02.jpg

Brosseder, U. 2011. "Belt Plaques as an Indicator of East-West Relations in the Eurasian Steppe

at the Turn of the Millennia," in Xiongnu Arcaeology. Multidisciplinary Perspectives of the

First Steppe Empire in Inner Asia, ed. U. Brosseder and B. K. Miller, Bonn, pp. 349-424.

https://www.academia.edu/2492157/Belt_Plaques_as_indicator_of_East_West_relations?email_work_card=title

https://www.mdpi.com/2076-0752/11/6/120?fbclid=IwAR3WgHj39xbk26_UBvXnK7f50sPYjPiwu0HdAT-RFxh67wXCxpz4VBtQBx4

Benjamin Sharkey. 2022. "Predators and Prey: Cosmological Perspectivism in Scythian Animal Style Art," Arts 2022, 11(6), 120; https://doi.org/10.3390/arts11060120

ΠΛΕΟΝ ΠΡΟΣΦΑΤΗ ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑ 09/12/2022

Greeks and their arts in Asia (Boardman et al.)

 

Greeks and their arts in Asia

52 Silver gilt phaleron with a stretched griffin, from Novouzensk. (St Petersburg, Hermitage Museum)

54 Silver gilt medallion from south Russia, with a bust of Artemis. (St Petersburg, Hermitage Museum)

55 Silver gilt phaleron from Volodarka Kurgan, Kazakhstan. Bellerophon on Pegasus rides down the Chimaera. (After Mordvintseva)

56 Silver gilt phaleron from the Kuban. Dionysos rides a lion, and Athena fights a naked giant within a vine border. (After Mordvintseva)

58 Gold belt plaque with inlays; a hero attacks a centaur. (Drawing, author)

59 Gold plaque from Tillya Tepe with Aphrodite and monsters. 1st cent. AD. (Drawing, author. After TTG)

60 The woman from burial 6 at Tillya Tepe. For the ornaments at ears and neck, see PLS. XXXII and XXXI. (After TT)

61 Inlaid gold roundel from a belt. A goddess (eastern maenad?) seated on a lion and holding a cup. 1st cent. AD. (Drawing, author. After TTG)

62 Inlaid gold plaque with a Triton holding an oar and a dolphin. 1st cent. AD. (Drawing, author. After TTG)

63 Design of a man holding a dolphin from a Kushan silver coin. 1st cent. AD. (Drawing, author. After TTG)

64 Ketos and dragon heads. Left – Chinese; right – Greek; below – Tillya Tepe. (Drawing, author. After After Alexander)

 65 Gilt bronze cup from Datong (Shanxi, China) with a Vintage scene. 1st/2nd cent. AD (?). (After Rawson)[Carter 1995, pp. 262-263, n. 22]

China: Dawn of a Golden Age, https://www.ajaonline.org/online-review-museum/378

The most striking objects of this section are a group of bronze and silver vessels (nos. 58–64), all unearthed in Datong, northeast of which was Pingcheng, the capital of the Northern Wei until 493. The floral patterns, the general shape, and motifs of the three stem cups (nos. 58–60; fig. 4) suggest their indebtedness to Hellenistic and Roman traditions. 

SEE ALSO https://www.jstor.org/stable/24048829?read-now=1&seq=10#page_scan_tab_contents

SEE ALSO my book, 10_24 & _25

66 Gilt silver plate from Jingyuan (Gansu, China), featuring Dionysos on a leopard within a vineyard border. 1st/2nd cent. AD. (After China Digest)

67 Bronze kneeling warrior from a burial north of the Tienshan range. (Urumchi Museum. After DCAA. H. 42 cm)

XIV Gilt silver cup with maenads, one naked playing a syrinx, another dressed, with a torch. 3rd/2nd cent. BC. (Miho Museum, Shigaraki. H. 13.2 cm)

Kotyle with Mythical Figures, http://www.miho.or.jp/booth/html/artcon/00003374e.htm

XVII Gilt silver disc from Aï Khanoum, showing the goddess Cybele in a chariot, with priests, a radiate bust of a god, the moon and sun. 3rd cent. BC. (After Afghanistan. Diam. 24 cm)

XVIII Bronze statuette of a piping satyr, dedicated at Takht-I Sangin by one Atrosokes. 3rd cent. BC. (After Oxus. H. 33 cm)

XIX Ivory scabbard from Takht-I Sangin with a lion holding a deer, and on the chape a curled-up goat in nomad style. 4th cent. BC. (After Oxus. L. 27.7 cm)

XX Ivory forepart of a rhyton vase in the form of a lion, from Takht-I Sangin. 4th/3rd cent. BC. (After Oxus. H. 8.6 cm)

XXI Ivory head of Herakles wearing a lionskin cap, the pelt over his shoulders, from Takht-I Sangin. 3rd cent. BC. (After Oxus. Height 3.6 cm)

XXII Ivory relief from a scabbard with a winged female horse-fish, holding an oar and fruit, from Takht-I Sangin. 3rd cent. BC. (After Oxus. Width 11.8 cm)

XXIII Gold belt plaque showing a lion and boar fighting, in an unusual and possibly western style. From Xigoupan, north China. 5th/4th cent. BC (?) (After Boardman. 13 × 10 cm)

XXIX Gold belt buckle from Tajikistan. A Chinese horseman rides down a boar. The border is a classical ovolo. (After Treasures. W. 5.2 cm)

XXX Bronze rhyton in the form of a centaur holding a goat, from near Gilgit, Pakistan. 3rd/2nd century BC. (Oxford, Ashmolean Museum 1963.28. H. 27.5 cm)

https://erenow.net/ancient/the-greeks-in-asia/6.php

Boardman, J. The Greeks in Asia

Graeco-Bactrian Vessel,  ca. 3rd century B.C. (MMA, ac. nr:1992.232.3)

https://www.metmuseum.org/art/collection/search/327474

Bactrian Head Vase (2nd c. B.C.)

Description: Terracotta vase in form of a male head originating from the Indo-Greek kingdom of Bactria. The vessel stands on a broad base with a conical foot. Above it the plastically worked out head of a bearded man. The eyebrows are bulging, the mouth broad and smiling, the nose long and pointy. Followed by the cylindrical vase neck. On the front of the neck and the back of the head the imprint of a seal with the depiction of a king (most probably Menandros I).

https://www.cb-gallery.com/en/produkt/baktrische-kopfvase/

Pillar capital from Surkh Kotal, with central Buddha figure

The Rabatak inscription is an inscription written on a rock in the Bactrian language and the Greek script, which was found in 1993 at the site of Rabatak, near Surkh Kotal in Afghanistan. The inscription relates to the rule of the Kushan emperor Kanishka, and gives remarkable clues on the genealogy of the Kushan dynasty.

Buddha (Indo-Greek art, National Museum of Delhi)

Οι λέξεις είναι γραφτό να απομνημονεύονται. Δεν πρέπει να λέγονται.

Βουδιστική στήλη του 4 ου αιώνα. Μουσείο Dunhuang.

https://www.facebook.com/photo.php?fbid=1211426525916814&set=a.114880948904716&type=3&theater

Head Image: Bovine head shaped wine pot with red and color, which from southern Italy, 4th century. /National Museum Photo

https://newsvideo.su/video/9748703

The famous Indian couple are trying their new Greek outfit with pleasure. Carved grey schist. Gandhara. Circa 3/4 century. Reputedly from Takht-I bahi in Mardan, Khyber-Pakhtunkhwa, Pakistan.

 Double vision?! No! It’s a painted double headed pottery tomb guardian. Tang Dynasty. The most unusual design of the Ceramic sculpture of Tang Dynasty. Excavated from a Tang tomb which is located in Gong Yi city. Thus region was a very famous and prosperous ceramic production Center from 6th c. till 12 c.

Κεφαλή βορειο - Αφρικανού ιππέως της Κυρήνης (BM 1861,1127.13)

https://www.britishmuseum.org/collection/object/G_1861-1127-13

Head from a bronze portrait statue of a North African; cast by the indirect lost-wax method, with incised beard, moustache and eyebrows. The lips, eyelids and eyelashes were made separately. The copper-plated lips were inserted from the inside, with the original red tint contrasting with the colour of the face. The lips are slightly parted and the teeth are of bone. The pupils of the eyes were originally of glass, and the whites of magnesium carbonate. The thick-walled casting of this bronze suggests a date of about 300 BC. The facial characteristics suggest that the man is North African, possibly an important member of the Berber peoples, the native Cyrenaicans.

Αυτή η παραστατική και ρεαλιστική ορειχάλκινη κεφαλή, χαρακτηριζόμενη έτσι με βάση και τις πέντε αισθήσεις παρόλην την ύπαρξη ιχνών εξιδανικεύσεως, θεωρείται ότι μάλλον απεικονίζει ντόπιο νεαρό ιππέα. Προέρχεται από τον Ναό του Απόλλωνος της Κυρήνης, πόλεως στην βορειοανατολική Λιβύη (Αφρική) χρονολογείται δε περί το 300 π.Χ. Για την χύτευση υιοθετήθηκε η έμμεση μέθοδος η λεγομένη 'της απώλειας κεριού', ενώ η γενειάδα και τα φρύδια χαράκτηκαν προσεκτικά μετά την χύτευση. Προκειμένου να επιτευχθεί ιδιαίτερη ζωντάνια τα χείλη κατασκευάστηκαν ξεχωριστά ακολούθησε δε ένθεση ερυθρού χαλκού. Η οδοντοστοιχία διαμορφώθηκε από οστά ζώων, οι κόρες έγιναν με ένθετη ύαλο, ενώ για το λευκό μέρος του οφθαλμού χρησιμοποιήθηκε αναθρακικό μαγνήσιο. Ακόμη και οι βλεφαρίδες κατασκευάστηκαν εκ των υστέρων και εν συνεχεία φυτεύτηκαν στην θέση τους.

Η Κυρήνη, θέση ανασκαφής του αγάλματος, ιδρύθηκε στην παράκτια αυτή θέση από τους Θηραίους το 630 π.Χ., υπό την αρχηγία του Βάττου Αριστοτέλους, πήρε δε το όνομα της από την πηγή Κύρη, που ήταν αφιερωμένη στον θεό Απόλλωνα. Η πόλη αναπτύχθηκε γρήγορα  και εξελίχθηκε σε κέντρο του Ελληνικού πολιτισμού στην Βόρεια Αφρική, ενώ απετέλεσε επίσης μείζον εμπορικό κέντρο. Τον τρίτο αιώνα π.Χ., στην πόλη ιδρύθηκε η φιλοσοφική Σχολή της Κυρήνης από τον Αρίστιππο, μαθητή του Σωκράτους. Η πολυσύχναστη επιχειρηματική πόλη, κατέστη πολιτιστικός και ακαδημαϊκός κόμβος, ενώ ήταν γνωστή σε όλο τον κλασικό ελληνικό κόσμο ως η Αθήνα της Αφρικής. Η πόλη έγινε κτήση της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας το 74 π.Χ., καταστράφηκε δε ολοσχερώς από σεισμό το 365 μ.Χ.

Το 300 π.Χ., η περίοδος που στην Κίνα ονομάζεται ως αυτή 'της Ανοίξεως και του Φθινοπώρου', ήταν επίσης η αρχή της Ελληνιστικής περιόδου εν συνεχεία των κατακτήσεων του Μ. Αλεξάνδρου. Αυτή η χάλκινη προτομή δείχνει τις εξαιρετικές τεχνικές χυτεύσεως και τις υιοθετηθείσες τεχνικές συνθέσεως, είναι επομένως σημαντική ως στοιχείο αναφοράς και κατανοήσεως της αρχαίας τέχνης του χαλκού. 

Πυγμάχος σε ανάπαυση (Ελληνιστικό δευτέρου αι. π.Χ., Museo Tradizionale Romano, Rome, inv. 1065)
https://www.facebook.com/photo.php?fbid=777933162599488&set=pob.100011484338363&type=3&theater

Boy from Ai Khanoum

πρώτος αι. μ.Χ., ανασκαφές Butkara I, Swat Museum (Pakistan, Gandhara Art)

Michael

Standing Aphrodite  schist (from Dharmarajika, Taxila 1 st. c.) and Hellenistic (2nd c. BC, marble, MET acc. nr. 2006.509)

https://silkroad-museum-collection.jp/rhyton%ef%bc%88red-painted-ox-head-shaped-rhyton%ef%bc%89/

Ερυθρό ρυτό σχήματος κεφαλής βοοειδούς  Ν. Ιταλία, τέταρτος αι. π.Χ., Height 20 cm, Collection number 104533

don't need such, it is written in thw Hikayama cataloge, coming from the Greek colony of Pugla ..This is Απουλία - Puglia .. colonized by Mycenaeans, even today some of them speek Grekanica - Greek like language.

Περιδέραιο με υάλινες χάνδρες διαθέτουσες χρωματικές δίνες (Μυκήνες, 14/13 αι. π.Χ)

Hikayama Ikuo Silk Road Museum

https://silkroad-museum-collection.jp/a-necklace-of-glass-beads-with-vortex-patterns/

Ορειχάλκινη υδρία με λαβή, Ελληνο - Ινδική, δεύτερος αι. π.Χ., Aphganistan

https://silkroad-museum-collection.jp/the-water-pot-with-a-handle/

Άτλας (Gandhara, Kushan period, 2-3 c. AD)

https://silkroad-museum-collection.jp/statue-of-atlas/

Έρωτες στεφανηφόροι, τρίτος / τέταρτος αι. μ.Χ. (Foundation Collection of the Dutch Museum of World Cultures, inv. no. TM 3954-2)

Hariti and Panchika, Gandhara, ca. first to third centuries AD. Museum of Asian Art, Berlin, inv. no. I.1184 (https://www.ancientworldmagazine.com/articles/graeco-buddhist-art-gandhara-connection/).

Another interesting example of the adaptation of Graeco-Roman iconography in Gandharan art is illustrated below. The phyllite sculptural group shows a seated man and woman, who at first sight might be confused with Bacchus Dionysus and Agathe Tyche.

In his right hand, the man holds a staff adorned with a pine cone (called a thyrsus), which was known in Graeco-Roman antiquity as the attribute of the god of wine. For her part, the woman holds a horn of plenty (cornucopia) in her right arm, which was the attribute of the goddess of prosperity. (Agathē Tychē literally means “excellent fate”.) The Kushan pair, however, does not depict Dionysus and Agathe Tyche, but Hariti and Panchika in richly draped dress of Hellenistic-Parthian fashion. As parental pair they offered a beloved theme in Graeco-Buddhist art. She was worshipped as the guardian deity of pregnancy, childhood and child rearing. Her spouse was considered the commander of nature-spirits called yasha (which may be compared to the nymphs and satyrs of Greek mythology, who are regularly encountered in the retinue of Dionysus).

According to Buddhist tradition Hariti bore Panchika five hundred children! This statuette thus further evinces the endurance of Hellenistic influences in the East as well as the local adoption of the international style.

Θραύσμα κεραμεικού από την Khotan (3/4 αι. μ.Χ., Hermitage Museum)

https://www.facebook.com/photo.php?fbid=717517858641019&set=pcb.717518465307625&type=3&theater

Σημειώσατε την χρήση επικολλούμενης μετωπικής διακοσμητικής κεφαλής κατά την αρχαιο - ελληνική παράδοση (ΚΙΝΕΖΙΚΟΣ 2_38)

Art Journey to the West 2017- Κεραμεικό θραύσμα δεικνύον τον Βούδα με περιδέραιο, παραβαλλόμενο με αντίστοιχα σελίθινα γλυπτά της Γανδαρίτιδας

https://www.facebook.com/photo.php?fbid=575699812822825&set=a.114880948904716&type=3&theater

Λίθινο ανάγλυφο δισκοειδές πινάκιο απεικονίζον την Αρπαγή της Ευρώπης (2ος αι. π.Χ. έως 1ος αι. μ.Χ.) (Gandhara, μάρμαρο, 9.5 εκ., Έκθεση "Από τη Μεσόγειο στην Κίνα" Έκθεση Συλλογής Μουσείων Τέχνης Hirayama Ikuo Silk Road)

Λίθινο άγαλμα καθήμενου Buddha με 'φλεγόμενους' ώμους (2ος έως 3ος αι. μ.Χ., περιοχή Jiabishi), έχει ήσυχο πρόσωπο, μισόκλειστα μάτια και έκφραση διαλογισμού, κυματιστά μαλλιά και φλεγόμενες φλόγες στους ώμους. Πολλά αγάλματα του Βούδα στην περιοχή Kabisch προέρχονταν από τη Gandhara.Το άγαλμα του πρίγκιπα στο νόμισμα της δυναστείας Guishuang έχει επίσης σχέδιο φλόγας ώμου. Η "Ιστορία των Δυτικών Περιφερειών της Δυναστείας των Τανγκ" του Xuanzang καταγράφει τον θρύλο του Jiabi Shiguo: "Θέλω να προσευχηθώ για ευλογίες, δηλαδή να σηκώσει μια μεγάλη φλόγα καπνού και στους δύο ώμους." Αυτός ο τύπος σχεδιασμού ώμου φλόγας θεωρείται ότι έχει την ίδια παράδοση με το γουδοχέρι του vajra. Η δύναμη του κακού δράκου επηρέασε επίσης την κινεζική βουδιστική τέχνη. (ύψος 39,5 εκ., πλάτος 30 εκ., Έκθεση "Από τη Μεσόγειο στην Κίνα" Έκθεση Συλλογής Μουσείων Τέχνης Hirayama Ikuo Silk Road)

Φιάλη με μετωπική προσθήκη απεικονίζουσα τον Διόνυσο και την Αριάδνη (J. Paul Getty Museum 83.AM.389)

<https://www.getty.edu/art/collection/objects/10753/unknown-maker-bowl-with-a-medallion-depicting-dionysos-and-ariadne-east-greek-about-100-bc/>

Προμετωπίδιο ίππου Ελληνικού - Ελληνιστικού τύπου (J. Paul Getty Museum 81.AM.89)

<https://www.getty.edu/art/collection/objects/9725/unknown-maker-prometopidion-or-forehead-ornament-from-a-horse-trapping-of-greek-hellenistic-type-greek-2nd-century-bc/>

Ερμαϊκή στήλη από το Ai Khanoum

Επιχρυσωμένο αργυρό Ελληνο - Βακτριανό πινάκιο με το κήτος δευτέρου αι. π.Χ.

http://www.miho.or.jp/booth/html/artcon/00003372e.htm

 

Λεοντόμορφος γρύπας από την Μαύρη θάλασσα (θραύσμα ρυτού του πέμπτου / τετάρτου αι. π.Χ. (επιχρυσωμένος άργυρος)

http://www.miho.or.jp/booth/html/artcon/00003382e.htm

A Greek parcel gilt silver mirror. Hellenistic period, circa 2nd-1st century B.C.

http://www.alaintruong.com/archives/2012/08/03/24827878.html

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

Boardman, J. 2015. The Greeks in Asia, London.

van Oppen, B. 2018. "Graeco-Buddhist art. The Gandhara connection. The entanglement of Graeco-Roman and Indian Buddhist culture is well reflected in Gandharan art dating to the early centuries of our era," ANCIENT WORLD MAGAZINE, <https://www.ancientworldmagazine.com/articles/graeco-buddhist-art-gandhara-connection/> (13 September 2020).

Cunrui Xiong, V. 2005. Rev. of  China: Dawn of a Golden Age, in AJA 109.1, pp. 1-10.

https://www.ajaonline.org/sites/default/files/AJAonline_China_Dawn_of_a_Golden_Age%282%29.pdf

https://www.jstor.org/stable/24048829

Carter, M. L. 1995. “A Note on Metalwork from the Hellenistic East,” Bulletin of the Asia Institute 9 (New Series), pp. 257-266.