The Greek-related state of Xiutu and the Xianbei aristocracy

 

5.2.3 Το Ελληνικής συσχετίσεως κρατίδιο του Xiutu και η αριστοκρατία των Xianbei

Σύμφωνα με το ιστοριογραφικό Βιβλίο των Han (Han Shu) οι βασιλείς των κρατιδίων Xiutu και Hunye, επι κεφαλής 'βαρβαρικών' φύλων Hu και δρώντες ως σύμμαχοι των Xiongnu,5_61 ήλεγχαν εδάφη του διαδρόμου του Gansu, δυσκολεύοντας την επικοινωνία μέσω του τμήματος αυτού της Οδού του Μεταξιού.5_62 Όμως το 121 π.Χ. ο Wudi (漢武帝 157–87 π.Χ.), αυτοκράτωρ των Han, απέστειλε εκεί τον στρατηγό Huo Qubing ο οποίος αφού υπέταξε τα δύο βασίλεια, άνοιξε τον κρίσιμο εμπορικό διάδρομο. Ως αποτέλεσμα οι ηττηθέντες βασιλείς επί κεφαλής δεκάδων χιλιάδων υποστηρικτών τους, κινδυνεύοντες τώρα από την μήνιν του αρχηγού των Xiongnu, αναγκάστηκαν να παραδοθούν στους Han,5_63 με αποτέλεσμα να ιδρυθούν πέντε υποτελή στους Han κρατίδια!5_64 Η νίκη του κινέζου στρατηγού ήταν περιφανής, με αποτέλεσμα να συλληφθούν αιχμάλωτοι οκτώ χιλιάδες Hu και να παρθεί ως λάφυρο το φημισμένο χρυσό άγαλμα που ο Xiutu χρησιμοποιούσε για να λατρεύει τον ουρανό!5_65 Σημειώνεται εδώ παρενθετικά ότι ο τάφος του στρατηγού κοσμείται από λίθινο άγαλμα ίππου επιβαλλομένου επί Xiongnu, αυτή δε η καινοτομία γλυπτής απεικονίσεως στον χώρο θεωρείται ως Δυτικό δάνειο στην Κίνα!5_66 Το περίφημο χρυσό άγαλμα του Xiutu απεικονίζεται σε τοιχογραφία του 8 αι. των σπηλαίων Mogao, όπου επίσης εμφανίζεται ο αυτοκράτωρ Wu λατρεύων δύο Βουδιστικά αγάλματα.

Στο δεύτερο μέρος τής εργασίας του ‘Διονυσιακές τελετουργίες και ο Χρυσούς Ζεύς της Κίνας’ ο Χριστόπουλος μελετά το διάσημο χρυσό άγαλμα του βασιλέα Xiutu5_67 από το Gansu, με στόχο την διερεύνηση του πραγματικού ιστορικού του πλαισίου.5_68 Η ανακάλυψη της απεικονίσεως του αγάλματος του Xiutu ζωγραφισμένου σε τοιχογραφία των σπηλαίων Mogao του Dunhuang ρίχνει φως σε αυτό το ερώτημα και αποκαλύπτει μιαν ανύποπτη παρουσία στο Gansu την εποχή του Han Wudi, δηλαδή αυτήν των Ελληνοβακτριανών και των συμμάχων τους Σακών και Σογδιανών. Συνδέοντας αυτά τα γεγονότα με τα δώδεκα χρυσελεφάντινα αγάλματα που πάρθηκαν ως λάφυρα από τον Qinshi Huangdi περίπου εκατό χρόνια νωρίτερα στην ίδια περιοχή, ανακαλύπτουμε ότι ένα βασίλειο των Ελληνο - Σακών (ή Ελληνο - Βακτριανών), που αποτελείτο από περιτειχισμένες πόλεις, είχε έδρα στο κέντρο του Gansu και ήταν το πρώτο που ίδρυσε ο βασιλιάς της Βακτριανής Ευθύδημος Α'. Οι συνέπειες της ανακαλύψεως δεν σταματούν εδώ, γιατί υπονοείται επίσης μια συμμαχία μεταξύ του προαναφερθέντος πρώτου αυτοκράτορα των Qin και του βασιλείου των Ελληνο - Σακών του Gansu.

Στην ανάλυσή του ο Χριστόπουλος υποστηρίζει την πιθανότητα το όνομα Xiutu να αποτελεί το κινεζικό ισοδύναμο του συνήθους Ελληνιστικού βασιλικού τίτλου Σωτήρ,5_69 ενώ επιμένει να υπογραμμίζει την πιθανότητα ο βασιλεύς αυτός να μήν ήταν 'έθνικά' Xiongnu.5_70 Ο Jin Midi, υιός του Xiutu, κατέληξε ομοίως στην Κίνα των Han, όμως χάρις στην αφοσίωσή του στο καθήκον κατέληξε να αναδειχθεί σε έναν από τους στενότερους βοηθούς του αυτοκράτορα Wu και του δόθηκε ο μεταθανάτιος τίτλος του σεβαστού μαρκησίου (Jinghou).5_71

Ο Jin Midi, μαζύ με τον νεώτερο αδελφό του Lun, ίδρυσαν μιά πολιτική φατρία η οποία διατήρησε τον εξέχοντα ρόλο της για πολλές γενεές!5_72 Προβεβλημένα μέλη των φατριών των Jin & Ban γέννησαν σημαντικές προσωπικότητες της πολιτικής ζωής, αλλά και σημαντικούς καλλιτέχνες και ιστοριογράφους!5_73

Μια ενδιαφέρουσα θεωρία που θα εξηγούσε ορισμένα από τα ελληνιστικά έθιμα και καλλιτεχνικές συσχετίσεις που έχουν διαπιστωθεί με τους Murong Xianbei προέρχεται από το έργο του Yao Weiyuan (姚薇元 1905–1985),5_74 όπου υποστηρίζεται ότι ο βασιλιάς Xiutu ήταν ο πρόγονος ορισμένων μελών της στρατιωτικής αριστοκρατίας των Xianbei. Άλλωστε και ο  Sanping Chen έχει ομοίως σημειώσει ότι ο Chen Yuan, μελετητής της καταγωγής του Lu Fayan από τους Xianbei, θεώρησε περίεργη αυτήν την 'βαρβαρική' προέλευση του συγγραφέα του Qieyun, μνημειώδους λεξικού ομοιοκαταληξιών Qieyun!5_75

Σχετική με τις προαναφερθείσες Ελληνιστικές καλλιτεχνικές συσχετίσεις των Xianbei θεωρείται χρυσή ζώνη τηρούμενη στο μουσείο Qinghai. Το Μουσείο χρονολογεί την ζώνη στην περίοδο της δυναστείας των Tang. Αλλά ο Χριστόπουλος σημειώνει σχετικά:5_76 

Υπάρχει επίσης μια ασημένια επίχρυση ελληνιστική ζώνη με ελληνικές μυθολογικές μορφές, με ένθετους πολύτιμους λίθους, που βρέθηκε στο Qinghai Dulan (都蘭) και λέγεται ότι είναι από την Kushano- Σασσανιδική περίοδο (Εικόνα 30). Εκτίθεται στο Μουσείο Qinghai, όμως η απεικόνιση των θεοτήτων ως προφητικών νυμφών - μελισσών (Θριαί) και ο Διόνυσος την τοποθετεί μάλλον ενωρίτερα από τον τρίτο αιώνα μ.Χ. Γιατί οι Σασσανίδες, σε αυτή την αναπαράσταση, δεν θα είχαν χρησιμοποιήσει το κράνος ενός Ελληνοβακτριανού βασιλέα αντί για ένα κράνος πιο κοντά στις δικές τους πολιτιστικές αναφορές.. Το Dulan βρίσκεται στην περιοχή όπου κυβέρνησαν οι Murong Xianbei. Είναι επίσης πιθανό η ζώνη να κατασκευάστηκε ακριβώς εκεί, στο ελληνοσακικό βασίλειο του Gansu και όχι στην Βακτριανή.

προσθέτει δε στο υπόμνημα της εικ. 30:

Εικόνα 30. (α) Ελληνιστική αργυρόχρυση ζώνη 90 cm, Μουσείο Qinghai. Δύο μορφές του Διονύσου μοιάζουν να φυλάνε μια πόρτα, με τον θύρσο στη μέση. (β) Δύο φτερωτές ημι-νύμφες (Θριαί) κρατούν ένα στεφάνι (γ, δ). Ο ένας από τους δύο φορά εμφανώς κράνος Ελληνο - Βακτριανό (c). Ο βασιλιάς και η βασίλισσα κάθονται και κρατούν ένα στεφάνι, σύμβολο πλούτου, δυνάμεως, δόξας και αιωνιότητας. Φαίνεται να κρατούν στα γόνατά τους την ίδια ζώνη με στρογγυλά τμήματα (ε). Όλες οι μορφές έχουν το ένα χέρι στο στομάχι και με το άλλο κρατούν ένα στεφάνι (c, d).

Εικ. 5_5: Επίχρυση Ασημένια Ζώνη με Έλληνες Θεούς σε εμβλήματα

Εικ. 5_6: Έμβλημα με νύμφη από την ζώνη (αρ.) & Χρυσές πλακέτες με χαρακτικό φτερωτών γυναικών-μελισσών, πιθανώς των Θριών (δεξ.)

Ανακεφαλαιώνοντας για τον Xiutu μπορούμε να αναφέρουμε ότι αυτή η αινιγματική και σημαντική προσωπικότητα στην κινεζική ιστορία ήταν πιθανόν ελληνικής καταγωγής. Είχε έναν γιο ονόματι Μίντι (Ρίντι), ο οποίος αργότερα θα λάβει το επίθετο «Χρυσός Midi» από τον Wudi, τον αυτοκράτορα των Han (157–87 π.Χ.). Σύμφωνα με την Hanshu, επίσημη δυναστική ιστορία των πρώιμων Hanους Han, ο βασιλιάς Xiutu είχε την πρωτεύουσά του σε μια από τις μετέπειτα κινεζικές «δέκα περιφέρειες του Wuwei» των Han και έχει περιγραφεί ως βασιλέας των Xiongnu από τους περισσότερους ιστορικούς.5_77 Σύμφωνα με τη wikipedia, wikipedia, s.v. Jin Midi, ο Midi γεννήθηκε το 134 π.Χ. σε μια βασιλική οικογένεια, συμμαχική των Xiongnu, υπήρξε δε πιθανώς ελληνοβακτριανής καταγωγής και κυβερνούσε το κεντρικό Gansu. Ήταν ο κληρονόμος του βασιλιά Xiutu (Soter/Σωτήρ), ενός από τους σημαντικότερους βασιλείς που υπηρετούσαν υπό τον Gunchen Chanyu, ανώτατο ηγεμόνα των Xiongnu. Μετά το θάνατο του Gunchen το 126 π.Χ., τον διαδέχθηκε ο αδελφός του Yizhixie. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, ο βασιλιάς του Xiutu και ένας άλλος μεγάλος βασιλιάς, ο βασιλιάς Hunxie, ανέλαβαν να υπερασπιστούν τα νοτιοδυτικά σύνορα των Xiongnu ενάντια στη δυναστεία Han - στο σύγχρονο κεντρικό και δυτικό Gansu. Αυτό ακριβώς το άτομο, ο Jin Midi, μαζί με τον Xiutu υπήρξαν οι γενετικοί ιδρυτές της διάσημης οικογένειας Ban.5_78

Σύμφωνα με τον Sanping Chen, αυθεντία στον κινεζικό πολιτισμό και ιστορία, η οικογένεια:

.... οικογένεια παρήγαγε όχι μόνο τον Ban Biao (3-54), τον Ban Gu (32-92) και τον Ban Zhao (περίπου 49-περίπου 120), το τρίο πατέρα-γιου-κόρης που έγραψε την πρώτη δυναστική ιστορία της Κίνας Hanshou αλλά και ο εξαιρετικά τολμηρός και ικανός διπλωμάτης στρατηγός Ban Chao (33-103), ο οποίος μόνος του (σύμφωνα με πληροφορίες με δύναμη μόνο 36 συναδέλφων τυχοδιώκτες) επανίδρυσε την κυριαρχία των Han στην Κεντρική Ασία (γνωστή τότε ως Δυτικές Περιφέρειες) μετά την καταστροφή υπό τον τραγικό υποκριτή Wang Mang (45 π.Χ.-23 μ.Χ.). Το κατόρθωμα του Chao συνεχίστηκε περαιτέρω από τον γιό του Ban Yong, γεννηθέντα μάλιστα στην Κεντρική Ασία.

..

Η ιστοριογραφία που συνεγράφη από την οικογένεια Ban άσκησε σαφώς μεγάλη επιρροή στην αποκατάσταση της Κομφουκιανής σκέψεως η οποία ήταν ριζικά προσανατολισμένη προς την αρετή και υπήρξε φιλοπαραγωγική και φιλοαγροτική, και αν η ανάγνωση της ιστορίας από τον Hill είναι σωστή, φαίνεται ότι το έπραξε με τόση επιείκεια που κατέστη κοινή λογική για τις επόμενες περιόδους.

 

Εικ. 5_7: Τοιχογραφία του 8 αι. στα σπήλαια Mogao απεικονίζουσα τον αυτοκράτορα Wu (λατρεύοντα δύο Βουδιστικά αγάλματα) & το χρυσό άγαλμα του Xiutu

Εικ. 5_8: Μερικώς Ελληνικής καταγωγής η πρωτοπόρος αστρονόμος, ιστορικός, φιλόσοφος, συγγραφέας και μουσικός Ban Zhao?

Η προαναφερθείσα ανωτέρω ενδιαφέρουσα θεωρία του Yao Weiyuan περί Ελληνικότητος του βασιλέα Xiutu και το γεγονός ότι αυτός υπήρξε πρόγονος ορισμένων μελών της στρατιωτικής αριστοκρατίας των Xianbei  θα εξηγούσε μερικά από τα ελληνιστικά έθιμα και αναφορές τέχνης που υπάρχουν μεταξύ των Murong Xianbei!5_79 Τα μέλη αυτής της ‘εθνοτικής’ ομάδας είχαν μακροχρόνια επιρροή στην Κίνα αφού κατείχαν εξέχουσες θέσεις στην κινεζική αριστοκρατία,5_80 μάλιστα κατά τον IV/V αι. ανέλαβαν και την διακυβέρνηση της χώρας! Υπό αυτήν την έννοια, η ελληνική συνεισφορά στην κινεζική πνευματική ιστορία μπορεί να αναγνωριστεί ότι διέθετε έναν επιπλέον δρόμο για την πραγματοποίηση της πολιτιστικής επικοινωνίας που διευκόλυνε την πολιτιστική ανταλλαγή! Όμως η εισαγωγή του Βουδισμού στην αρχαία Κίνα ήταν ένα άλλο σημαντικό μονοπάτι - δίοδος για τη διάχυση των καλλιτεχνικών χαρακτηριστικών της ελληνο-ινδικής τέχνης Gandhara καθώς και των σχετικών θρησκευτικών - φιλοσοφικών συλλήψεων του Βουδισμού.

Magical Maha Maya - Epic Dimensions in Buddhist Art

Pluto abducting Proserpina (Persephone), Cinerary altar with a tabula without inscription, Marble, Baths of Diocletian, Rome, 2nd century CE (Antonine Age 138-180 CE), National Roman Museum, Italy. Proserpina kidnapped Kircheriano Terme.jpg

Ashram of sage Kanva depicted on terracotta plaque, 2nd century BCE

3.1 Shakuntala medallion, Two-sided terracotta disc, Ø 7.7 cm, Bhita, India, 1st-2nd century CE, Kolkata: Indian Museum, Kolkata (N.S.2297)

3.2 Heavenly Arcadia stone-disc, Gandhara, Lahore, Private collection, 2nd century CE

(After Bopearachchi)

To begin with, a terracotta pendant from Bhita near Allahabad depicts a sylvan glade in which the relentless Hades forcibly carries off Persephone in a four-horse chariot. The tiny detail correlates with Pluto’s abduction carved on a 2nd-century Roman cinerary altar.1 At the doorway to the Chaitya-Griha next to a bouquet of six flowers with six-petals earth-mother goddess dashes after the chariot. The peacock and deer close to a lotus pond laud the sacred abode of Maha Vihara Maya Devi worshiped as Lakshmi. At the distant horizon a couple appears behind the fenced-in sanctuary conceived as the home of the blessed after death (3.1). A corresponding stone-disc with miraculous trees encircled by meandering lotus pool is where the souls find a final resting place. In the lower right of the fragment from Gandhara is the couple in a horse-drawn chariot. In the transient art of Perpetual Limbo the heroic and the untainted float in the clouds, and where the cloud ends the divine couple converse by the fenced-in wagon-vaulted Chaitya-Vihara.2 The crowning touch to the barrel roof is a row of Purna-Kalash finials denoting the abode of gods and goddesses (3.2). The dream vision of a Pure Land Elysium carved on the stonedisc from Gandhara is similar to the pictorial relief of Arcadia stamped on both sides of the Bhita terracotta disc just 7.7 cm in diameter. The small stone-disc and the mold for the superfine Bhita medallion were doubtlessly made by an ivory carver or gem engraver.

The repetition of everlasting Pure Land indicates that the sculptors had access to pattern books managed by a Sutradhar. The unique Greco-Buddhist ex-votos are strikingly similar to the much larger Greek marble oscillum discs typically suspended in a temple colonnade or from a tree.

Άς αρχίσουμε με ένα πήλινο κρεμαστό κόσμημα από την Bhita πλησίον του Allahabad το οποίο απεικονίζει ένα δασικό ξέφωτο όπου ο αδυσώπητος Άδης αρπάζει βίαια την Περσεφόνη με ένα άρμα τεσσάρων αλόγων. Η μικροσκοπική λεπτομέρεια συσχετίζεται με την απαγωγή του Πλούτωνα, σκαλισμένη σε ένα ρωμαϊκό τεφροδόχο βωμό του 2ου αιώνα.1 Στην πόρτα του Chaitya-Griha, δίπλα σε ένα μπουκέτο από έξι λουλούδια με έξι πέταλα, η θεά της γης-μητέρας τρέχει πίσω από το άρμα. Το παγώνι και το ελάφι κοντά σε μια λίμνη με λωτό δοξάζουν την ιερή κατοικία της Maha Vihara Maya Devi, που λατρευόταν ως Lakshmi. Στον μακρινό ορίζοντα, ένα ζευγάρι εμφανίζεται πίσω από το περιφραγμένο ιερό, που θεωρείται ως το σπίτι των ευλογημένων μετά θάνατον (3.1). Ένας αντίστοιχος λίθινος δίσκος με θαυματουργά δέντρα, περιτριγυρισμένος από ελικοειδή λίμνη με λωτό, είναι το σημείο όπου οι ψυχές βρίσκουν την τελική κατοικία. Κάτω δεξιά στο θραύσμα από την Gandhara παρουσιάζεται το ζευγάρι σε ένα ιππήλατο άρμα. Στην μεταβατική τέχνη του Perpetual Limbo[1], το ηρωικό και το αμόλυντο επιπλέουν στα σύννεφα, και εκεί που τελειώνει το σύννεφο, το θεϊκό ζευγάρι συνομιλεί δίπλα στην περιφραγμένη, θολωτή Chaitya-Vihara.2 Η κορυφαία πινελιά στην οροφή σε σχήμα βαρελιού είναι μια σειρά από απολήξεις Purna-Kalash[2] που υποδηλώνουν την κατοικία θεών και θεαινών (3.2). Το ονειρικό όραμα ενός Ηλυσίου της Αγνής Γης, σκαλισμένο στον λίθινο δίσκο από την Gandhara, είναι παρόμοιο με το εικονογραφικό ανάγλυφο της Arcadia, που είναι σφραγισμένο και στις δύο πλευρές του δίσκου από τερακότα της Bhita, διαμέτρου μόλις 7,7 εκατοστών. Ο μικρός πέτρινος δίσκος και το καλούπι για το εξαιρετικά λεπτό μετάλλιο της Bhita αναμφίβολα κατασκευάστηκαν από έναν γλύπτη ελεφαντόδοντου ή χαράκτη πολύτιμων λίθων.

Η επανάληψη της αιώνιας Αγνής Γης υποδηλώνει ότι οι γλύπτες είχαν πρόσβαση σε βιβλία μοτίβων που διαχειριζόταν ένας Sutradhar[3]. Τα μοναδικά ελληνοβουδιστικά αναθήματα είναι εντυπωσιακά παρόμοια με τους πολύ μεγαλύτερους ελληνικούς μαρμάρινους δίσκους ταλαντώσεων[4]  που συνήθως αιωρούνται ανηρτημένοι σε μια κιονοστοιχία ναού ή από ένα δέντρο.

The Kattahari Jatakam

In patriotic archaeology, the superb vision of Arcadia captured in the votive discs is eagerly taken up as the “Sign of Shakuntala” from Kalidasa’s Abhijnana-Sakuntala, a Sanskrit classic play of the early Gupta period. The signet ring as a “Sign of Acknowledgment” is critical to the love story of Shakuntala brought up in a secluded hermitage.3 Brahmadatta the King of Banaras rode into the woodlands on his chariot and came upon Shakuntala. A dream conception came about in their brief embrace.

Brahmadatta departed saying, “If it is a girl let my signet ring nurture the child, if not bring the boy and the ring back to me.” Shakuntala took the boy to meet his father but on the way, the ring slid into a river and the king could not recognize Shakuntala without the ring. The same story in the Buddhist Kattahari Jatakam translated by E. B. Cowell tells that when the King of Banaras embraced the damsel the Bodhisattva entered her womb like the bolts of Indra. But without the keepsake signet ring, the King of Banaras would not acknowledge his son. To establish her son’s birthright, the mother swung the child and chucked him up into the air declaring that he would fall and die if he is not the king’s [...] son. The toddler sat cross-legged in space, then descended to sit on the lap of his father the king. Later, the Bodhisattva ruled Banaras as the renowned Katthawahna bearer.

Daniel Chester French's "Abraham Lincoln" prominently depicts fasces on the ends of the armrests. (NPS)[5]

Earliest depiction of a fasces, c. 610 BC, discovered as a grave good in Vetulonia in 1897[7]

Kattha means a bundle of sticks or rods in Sanskrit. A bundle of rods bound together around an ax with the blade projecting called fasces heralded magistral power in ancient Rome. The emblem of authority might also indicate the Avestan barez, the baresman bundle linked to Haoma performed for strength, good health, and undying spirit. Zoroastrian baresman bundle carried by Persian Magi is attested by Strabo and Buddhist artworks. Parthia was then allied to Kushan South Asia known as the Yavana Greek Kingdom. It is said that the Satrap of Barygaza, modern Bharuch formerly known as Broach, augmented wealth by importing Yavana dancing girls and singing boys, now colloquially Bacha bazi and Bacha posh in Afghanistan. A couple of reliefs from Gandhara depict a bundle of sticks or more likely sanctified Kusha grass known as Darbha (Desmotachya bipinnata) said to purify ritual offerings (3.3). The halo splits the terrestrials from the celestial Buddhas in a shallow aedicule framed by attached

Corinthian pillars, which as an architectural monument marks the funerary altar of a mausoleum. At right, the acolyte holding Vajra in hand is Vajrapani unfailingly called Hercules, the protector and the psychopomp guiding newly deceased souls from Earth to the afterlife. The sculptured sanctuary of The Undying Spirit is similar to the mythological subjects carved on contemporary Asiatic Roman sarcophagi that outfitted burials when Christian faith in bodily resurrection spread. The attached columns framing the frieze is derived from the Romans. Four similar engaged fluted Corinthian columns frame the façade of Triumphal Arch of Septimius Severus (145-211 CE) in Roman Forum dedicated in 203 to commemorate the Parthian victories in 195-196.

Το Kattahari Jatakam[9]

Στην πατριωτική αρχαιολογία, το υπέροχο όραμα της Αρκαδίας που αποτυπώνεται στους αναθηματικούς δίσκους γίνεται δεκτό με ενθουσιασμό ως το "Sign of Shakuntala" από το Abhijnana-Sakuntala του Kalidasa, ένα κλασικό σανσκριτικό έργο της πρώιμης περιόδου Gupta. Το σφραγιστικό δακτυλίδι ως "Σημείο Αναγνωρίσεως" είναι κρίσιμο για την ιστορία αγάπης της Shakuntala που μεγάλωσε σε ένα απομονωμένο ερημητήριο.3 Ο Brahmadatta, βασιλιάς του Banaras, μπήκε στα δάση με το άρμα του και συνάντησε τη Shakuntala. Μια ονειρική σύλληψη πραγματοποιήθηκε κατά την σύντομη περίπτυξή τους.

Ο Brahmadatta έφυγε λέγοντας: «Αν είναι κορίτσι, ας αναθρέψει το παιδί το σφραγιστικό δακτυλίδι μου, αν όχι, φέρτε μου πίσω το αγόρι μαζύ και το δαχτυλίδι». Η Shakuntala πήρε το αγόρι για να συναντήσει τον πατέρα του, αλλά στο δρόμο, το δαχτυλίδι γλίστρησε σε ένα ποτάμι και ο βασιλιάς δεν μπορούσε να αναγνωρίσει τη Shakuntala χωρίς το δαχτυλίδι. Η ίδια ιστορία στο βουδιστικό Kattahari Jatakam, μεταφρασμένο από τον E. B. Cowell, αναφέρει ότι όταν ο Βασιλιάς του Banaras αγκάλιασε την κοπέλα, ο Bodhisattva μπήκε στη μήτρα της σαν τον σύρτη (ή μάνδαλο) του Indra. Αλλά χωρίς το αναμνηστικό δαχτυλίδι-σφραγίδα, ο Βασιλιάς του Banaras δεν αναγνώριζε τον γιο του. Για να εδραιώσει το δικαίωμα πρωτοτοκίας του γιου της, η μητέρα κούνησε το παιδί και το πέταξε στον αέρα, δηλώνοντας ότι θα έπεφτε και θα πέθαινε αν δεν ήταν ο γιος του βασιλιά [...]. Το νήπιο καθόταν σταυροπόδι στο κενό και στη συνέχεια κατέβαινε για να καθίσει στην αγκαλιά του πατέρα του, του βασιλιά. Αργότερα, ο Bodhisattva  κυβέρνησε τον Banaras ως ο διάσημος φορέας της Katthawahna.

Kattha[10] σημαίνει μια δέσμη από ραβδιά ή ράβδους στα σανσκριτικά. Μια δέσμη από ράβδους δεμένες μεταξύ τους γύρω από ένα τσεκούρι με τη λεπίδα να προεξέχει, που ονομάζεται fasces, προμήνυε την κυριαρχική δύναμη στην αρχαία Ρώμη.[12] Το έμβλημα της εξουσίας μπορεί επίσης να υποδηλώνει το Avestan barez, τη δέσμη του baresman που συνδέεται με το Haoma που εκτελείται για δύναμη, καλή υγεία και αθάνατο πνεύμα. Η δέσμη των Ζωροαστρών που κουβαλούσαν Πέρσες Μάγοι μαρτυρείται από τον Στράβωνα και βουδιστικά έργα τέχνης. Η Παρθία τότε συμμάχησε με το Kushan της Νότιας Ασίας, γνωστό ως το Ελληνικό Βασίλειο των Yavana. Λέγεται ότι ο Σατράπης της Barygaza, του σύγχρονου Bharuch, παλαιότερα γνωστού ως Broach, αύξησε τον πλούτο εισάγοντας κορίτσια που χόρευαν και αγόρια που τραγουδούσαν από τα Yavana, τώρα γνωστά ως Bacha bazi και Bacha posh στο Αφγανιστάν. Μερικά ανάγλυφα από τη Gandhara απεικονίζουν μια δέσμη από ραβδιά ή, πιο πιθανό, αγιασμένο γρασίδι Kusha, γνωστό ως Darbha (Desmotachya bipinnata), που λέγεται ότι καθαρίζει τις τελετουργικές προσφορές (3.3). Το φωτοστέφανο χωρίζει τους γήινους από τους ουράνιους Βούδες σε ένα ρηχό κιονόκρανο πλαισιωμένο από προσαρτημένους κορινθιακούς κίονες, το οποίο ως αρχιτεκτονικό μνημείο σηματοδοτεί τον ταφικό βωμό ενός μαυσωλείου. Στα δεξιά, ο ακόλουθος που κρατάει τη Vajra στο χέρι είναι ο Vajrapani, που ονομάζεται αναμφισβήτητα Ηρακλής, ο προστάτης και ο ψυχοπομπός που καθοδηγεί τις πρόσφατα νεκρές ψυχές από τη Γη στη μετά θάνατον ζωή. Το γλυπτό ιερό του Αθάνατου Πνεύματος είναι παρόμοιο με τα μυθολογικά θέματα που είναι σκαλισμένα σε σύγχρονες ασιατικές ρωμαϊκές σαρκοφάγους που στόλιζαν τις ταφές όταν εξαπλώθηκε η χριστιανική πίστη στη σωματική ανάσταση. Οι προσαρτημένοι κίονες που πλαισιώνουν τη ζωφόρο προέρχονται από τους Ρωμαίους. Τέσσερις παρόμοιοι εμπλεκόμενοι ραβδωτοί κορινθιακοί κίονες πλαισιώνουν την πρόσοψη της Θριαμβικής Αψίδας του Σεπτίμιου Σεβήρου (145-211 μ.Χ.) στη Ρωμαϊκή Αγορά, η οποία αφιερώθηκε το 203 για να τιμήσει τις νίκες των Πάρθων το 195-196.

3.3 Sanctuary of Undying Spirit, Schist, H.38 cm, Gandhara, 2nd century CE

Lahore Museum, Pakistan[15]

The baresman symbol of the Magi and the Zoroastrian faith spread from Central Asia to the Pamirs and Gandhara where the Buddha holding a baresman bundle [..] sanctifies.4 Hercules crops up wherever the Buddha goes, which is also Greco-Roman heroic homoeroticism. Three men of different social strata come together in the Peshawar frieze and Hercules standing close to Buddha is true to form (3.4). The tableau unfolds as if on a stage; bearded Hercules with a shock of hair resembles Taranis the Celtic thunder god with the wheel mentioned by the Roman poet Lucan (39-65 CE) in his epic poem Pharsalia. Barefoot Hercules wearing the short, off-shoulder rough garment might as well be a freed Celtic slave. But his bulging waist is a furtive comment on his prosperous pouch and propitious nature. The thunderbolt in his hand appears like a bundle of manuscript and he holds a flywhisk to signify the regality of the Buddha distinguished by halo (3.5). The beardless but mustached Buddha with top knot wears a tunic and a palla draped over both his shoulders. The barefoot men striding forward realistically is certainly an offshoot of Greco-Roman theater. Stylistically the Berlin relief is similar to the Peshawar frieze suggesting the hand of the same sculptor. He seems to confirm that the frieze is an eyewitness account of the Mystery plays.

3.4 Haoma of Undying Spirit, Schist, H.39 cm, Gandhara, 2nd century CE

Peshawar Museum, Pakistan

In “The Lost Ring of Sankuntala” published in the Journal of Bihar and Orissa Research Society (Vol. VII, 1921), Surendra Nath Majumdar Shastri admits that poet Kalidasa borrowed the ring episode from a Greek source. The idea of Shakuntala dropping the keepsake ring into the water, which is swallowed by a fish caught by a fisherman pass into the hands of the palace guard has a charm that can be traced to Herodotus (484-431 BCE). According to the Greek historian[20] Polycrates (532 BCE), the king of Samos amplified his domain in the Aegean Sea. His friend Amasis, the king of Egypt advised him to neutralize his superpower by sacrificing something very precious. Accordingly, Polycrates took off his treasured gold emerald ring and threw it into the ocean. However, his irreplaceable loss caused great anguish when he returned with his fleet. Then a fisherman presented him a huge catch, and to everyone’s astonishment, the king’s signet ring was found in the belly of the fish, which Polycrates accepted as a good omen.5

The bilateral “Shakuntala” terracotta medallion is a portable funerary votive The bilateral “Shakuntala” terracotta medallion is a portable funerary votive related to the Greek oscillum marble discs. In Tillya Tepe burials the embossed gold plaques intended to be jewelry in some way were worn or suspended from clothing. The commemorative embossed plaques, coins, medals, and medallions are created by the

sculptor-jeweler-engraver. First, he creates a large model of the coin in malleable clay or plaster and makes die-cast in a mold. The coin may be struck by dies, one for each side of the coin. Striking with hammers impress the image of the dies upon the blank metal disc or planchet. The countless Indo-Greek coins created for religious reasons are primarily devotional offerings derived from the Greek Hero cult. As commemoratives, the limited editions created for sale to honor particular individuals are medallic art in their own right. [..]

Object Type: coin, Museum number: BNK,G.950[25]

(a) Telephus with a bandaged thigh on an altar (Detail), Athenian red-figure pelike, c. 450 BCE

London: British Museum (E 382)

(b) Telephus with bandaged thigh seated on Roman tomb, Sandstone, Bodh Gaya, 1st century CE  Cue to Hercules and Buddha, in Magical Maha Maya

Vetulonia, Εμπροσθότυπος: Male head wearing a Ketos headdress (sea monster skin)

Οπισθότυπος: Trident surrounded by two dolphins

Παραπομπή, Historia Nummorum Italy 203[25]

Τελετουργική άμαξα του Vetulonia[30]

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ

[1]. Επισκόπηση AI: Η φράση "Perpetual Limbo" (Περίοδος Πέραν του Τερματισμού) χρησιμοποιείται για να περιγράψει μία κατάσταση όπου κάποιος ή κάτι βρίσκεται σε μια διαρκή αναμονή, σε ένα κενό, χωρίς καμία συγκεκριμένη εξέλιξη. Μπορεί να αναφέρεται σε μια πολιτική που εμποδίζει την οικογενειακή ένωση, ή σε μια κατάσταση όπου κάποιος βρίσκεται σε μια κατάσταση αστάθειας, χωρίς να μπορεί να προχωρήσει σε μια επόμενη φάση της ζωής του.

[2]. Επισκόπηση AI: A Purna-Kalash, also known as a Purna-Kumbha or Purna Ghata, is a sacred symbol in Hinduism, representing abundance, prosperity, and the source of life. It is a metal pot or vase, typically filled with water and adorned with auspicious elements like mango leaves and a coconut. The Purna-Kalash is revered in rituals and ceremonies, particularly weddings, births, and other auspicious occasions, symbolizing fertility, prosperity, and the presence of deities.

[3]. Επισκόπηση AI: Στην ινδική θεατρική παράδοση, ο όρος «Sutradhar» (Σουτράδαρ) αναφέρεται στον σκηνοθέτη ή τον υπεύθυνο για την οργάνωση της παράστασης. Στην έννοια της λέξης, ο Σουτράδαρ είναι αυτός που κρατάει τη «συρτή» (Sutra) ή το «νήμα» (Sutradhar) της παραστάσεως, δηλαδή την ευθύνη για την πορεία και το αποτέλεσμά της. Μπορεί επίσης να αναφέρεται σε μια κοινότητα ανθρώπων που ασχολούνται με την κατασκευή ή την επισκευή ξύλινων αντικειμένων. 

Επιπλέον, ο όρος «Sutradhar» μπορεί να χρησιμοποιηθεί και σε μια μεταφορική έννοια, για να περιγράψει κάποιον που είναι υπεύθυνος για την οργάνωση και την εξέλιξη μιας δραστηριότητας ή μιας κατάστασης...

[4]. Επισκόπηση AI: In Latin, "oscillum" means a small face or mask, often hung up as an offering to deities. It's a diminutive of "os," meaning "face". The term also relates to the act of swinging, as the oscilla would be hung up and sway in the wind. This connection to swinging is reflected in the verb "oscillo" and the English word "oscillate".

[5]. https://www.nps.gov/articles/secret-symbol-of-the-lincoln-memorial.htm#:~:text=In%20ancient%20times%2C%20fasces%20were,held%20imperium%2C%20or%20executive%20authority.

[7]. https://en.wikipedia.org/wiki/Fasces

Στην Vetulonia (Vatl), μία των 12 πόλεων της Ετρουσκικής ομοσπονδίας, ευρέθη η ταφική στήλη του Auvele Feluske η οποία διαθέτει έντονα τα ίχνη της Ελληνικής επιρροής: Το θέμα του δορυφόρου πολεμιστού φέροντα λάβρυν που υιοθετεί είναι σύνηθες και διαδεδομένο στον Αιγαιακό χώρο, ενώ ο εικονιζόμενος είναι εφοδιασμένος με Κορινθιακό κράνος (Bartolucci Chiara, und). Το όνομα Feluske της ταφικής επιγραφής έχει ενδεχομένως συσχετισθεί με αυτό του Περσέως (Bartolucci Chiara, und; Μούρθος 2021, σελ. 267). To fasces (φάκελος) που ευρέθη στην Vetulonia θεωρείται το πρωτότυπο για τα από τους Ρωμαίους υιοθετηθέν! (Lachlan MacKendrick 1960, p. 36/269). Τα γενικά χαρακτηριστικά και η διάταξη του υπόγειου τάφου της Vetulonia είναι ανάλογα με έναν αριθμό μυκηναϊκών ταφικών μνημείων (Frothingham 1894).

[9]. https://thejatakatales.com/katthahari-jataka-7/

[10]. A bundle of rods bound together around an ax with the blade projecting.

Επισκόπηση AI: The described image is called fasces, a bundle of rods bound together around an axe, with the axe blade projecting. It was a symbol of authority and power in ancient Rome, where lictors would carry it in front of magistrates. 

Here's a more detailed explanation:

Fasces Definition:

The term "fasces" comes from the Latin word "fascis," meaning "bundle". It refers to a bundle of rods bound together, typically with a projecting axe. 

Symbol of Authority: In ancient Rome, the fasces represented the power of the magistrate or leader. 

Lictors and Fasces: Lictors were attendants who carried the fasces, symbolizing the authority of the magistrate. 

Variations: The axe could be present or absent depending on the magistrate's position and whether they held the power of life and death.

[12]. Επισκόπηση AI: The Fasces: Ancient Rome's Most Dangerous Political Symbol ...

The fasces, a symbol of rods bundled together and often including an axe, has a connection to ancient Greece, particularly through the double-headed axe known as the labrys. While the fasces is most famously associated with ancient Rome, its roots and symbolism are deeply intertwined with Greek culture, especially in areas like Crete. 

Άλλωστε κατά το TLG είναι:

TLG

φάκελος [ᾰ], ὁ, bundle, faggot, φρυγάνων, ῥάβδων, Hdt.4.62,67; ξύλων E.Cyc.242; δονάκων Opp.H.4.419 (σφακέλους codd.); ὕλης Th.2.77; οἱ φ. τῶν ῥάβδων, = Lat. fasces, D.C.53.1; also written φάκελλος Arist.Metaph.1016a1 (but φάκελος codd. EJ and Alex.Aphr. and so all codd. in 1042b17), Aen.Tact.33.1, D.H.7.11, J.AJ5.7.4 (v.l. φακέλους), Polyaen.7.6.9, but the form φάκελος is corroborated by Phld.Rh.1.74 S., Edict.Diocl.32.26, and required by the metre in E. and Opp. ll.cc.; distd. from σφάκελος by Ptol.Asc.p.406 H.; cf. κομποφακελορρήμων.

[15]. Offering of Kusa Grass by Sotthiya. Relief of votive stupa. Sikri, Pakistan. 2nd century CE. Central Archaeological Museum, Lahore, Pakistan Photo by John C. Huntington, Courtesy of the Huntington Photographic Archive of Buddhist and Asian Art <https://www.orientalistica.com/en/articles/2843/215361>

[20] Επισκόπηση AI: In his Histories, Book 3, chapters 41-42, Herodotus tells the story of Polycrates, the tyrant of Samos, and his famous ring. Polycrates, advised by Amasis, king of Egypt, to avoid misfortune by throwing away something valuable, throws a prized emerald ring into the sea. A fisherman, impressed by Polycrates' power, catches a large fish and presents it to him as a gift. When Polycrates' servants cut up the fish, they find the ring inside. The story highlights the gods' ability to reverse fortunes and illustrates Herodotus' interest in exploring themes of hubris and the ephemeral nature of success.

[25]. https://www.britishmuseum.org/collection/object/C_BNK-G-950

[25]. https://greekcoinage.org/iris/results?q=mint_facet:%22Vetulonia%22

[30]. Επισκόπηση AI

The "Ritual Cart" from Vetulonia, a major Etruscan city, and its connection to Greek culture is a significant topic in ancient history. While the exact nature of the cart's purpose and the extent of Greek influence are debated, it's clear that it represents a complex interplay between Etruscan and Greek practices.

What is the Ritual Cart?

The "Ritual Cart" from Vetulonia refers to a terracotta artifact, specifically a model cart or chariot, found in an Etruscan tomb. This model depicts a vehicle, likely used in religious or funerary rituals, and is adorned with scenes of people, animals, and possibly gods.

Greek Influence:

Etruscan culture, while distinct, was deeply influenced by Greek culture, particularly in artistic, religious, and funerary practices. The Ritual Cart, with its depictions of Greek deities and scenes, is a testament to this influence. 

Deities:

The figures depicted on the cart may represent Greek deities, indicating the adoption of Greek mythology within Etruscan religious beliefs.

Funerary Rituals:

The cart's placement in a tomb suggests its use in funerary rituals, which are also influenced by Greek practices. Processions, laments, and the laying out of the deceased (prothesis) were common features of both Etruscan and Greek burial rites.

Artistic Style:

The artistic style of the Ritual Cart, with its depictions of humans and animals, is also influenced by Greek art.

Key Features and Interpretations:

Function:

The cart's purpose is debated, but it is generally believed to be related to religious or funerary rituals, possibly representing a procession or journey into the afterlife.

Scenes Depicted:

The scenes depicted on the cart may include mythological figures, sacrifices, or other religious events.

Greek Influence:

The presence of Greek deities and the overall artistic style suggest a strong Greek influence on Etruscan art and beliefs. 

In Conclusion:

The Ritual Cart from Vetulonia is a fascinating artifact that sheds light on the complex relationship between Etruscan and Greek cultures. It demonstrates the adoption of Greek artistic styles, religious beliefs, and funerary practices by the Etruscans, highlighting the vibrant cultural exchange that occurred in ancient Italy.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

https://www.academia.edu/45483233/Magical_Maha_Maya_Epic_Dimensions_in_Buddhist_Art

https://www.academia.edu/42296102/Cue_to_Hercules_and_Buddha_in_Magical_Maha_Maya_Epic_Dimensions_in_Buddhist_Art

Sengupta, A. R. 2021. "Cue to Hercules and Buddha," in Magical Maha Maya - Epic Dimensions in Buddhist Art, Agam Kala Prakshan, New Delhi.

https://antigonejournal.com/2023/07/roman-fasces/

T. Corey Brennan. 2023. "The Fasces: Ancient Rome’s Most Dangerous Political Symbol," in Antigone Journal, <https://antigonejournal.com/2023/07/roman-fasces/> (6 June 2025).

https://oxfordre.com/classics/display/10.1093/acrefore/9780199381135.001.0001/acrefore-9780199381135-e-6765?p=emailAaHN7geZOcpCg&d=/10.1093/acrefore/9780199381135.001.0001/acrefore-9780199381135-e-6765

Ridgway, D. W. R. 2016. Oxford Classical Dictionary, s.v. Vetulonia 

https://dokumen.pub/qdownload/the-mute-stones-speak-the-story-of-archaeology-in-italy-0393301192-9780393301199.html

Lachlan MacKendrick, P. 1960. The Mute Stones Speak: The Story of Archaeology in Italy, New York.

https://pergamos.lib.uoa.gr/uoa/dl/object/2941048/file.pdf

Μούρθος, Ιω. 2021. "Κοινωνική μνήμη και ταυτότητα στην αρχαία Ελληνική πόλη: Οι περιπτώσεις της

Θάσου, της Σαμοθράκης και της Λήμνου από την άφιξη των Ελλήνων μέχρι την ύστερη αρχαιότητα" (διδ. ΕΚΠΑ).

https://www.academia.edu/37143780/Stele_Auvele_Feluske_docx

Bartolucci Chiara. (und). "Stele di Aule Feluske o stele del guerriero di Vetulonia," <https://www.academia.edu/37143780/Stele_Auvele_Feluske_docx> (7 June 2025).

https://www.jstor.org/stable/496458

A. L. Frothingham, Jr. 1894. "A Primitive Dome with Pendentives at Vetulonia," The American Journal of Archaeology and of the History of the Fine Arts 9 (2), pp. 213-216.

https://academic.oup.com/book/12242/chapter-abstract/161720972?redirectedFrom=fulltext
Wendy Doniger. 2017. "Shakuntala and the Ring of Memory," in The Ring of Truth: And Other Myths of Sex and Jewelry, Oxford University Press.
.. Abstract

The jewelry of princess Sita plays a key role in the ancient Indian epic, the Ramayana, and in a play about an Indian king who falls in love with a mystery woman identified only by her necklace. A ring is found in a fish in the tale of Shakuntala, a simple forest girl seduced by a king who pretends to forget her when she appears at court, pregnant with his child. When a court poet retold the story, he saved the king’s reputation by adding a ring with a curse on it, which erased the king’s memory of Shakuntala—until the ring was found in a fish served at the royal table. When we combine these stories with those of Solomon and Polycrates, we can excavate a broader mythology of rings found in fish, a mythology that expresses the hope that we can retrieve a lost past.

..

Kalidasa may also have known the story of Polycrates's ring (Romila Thapar, Sakuntala, 56), type A of the ring-in-fish story, though he uses type B (the Solomon ..

..

https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A4%CE%AE%CE%BB%CE%B5%CF%86%CE%BF%CF%82

Wikipedia, s.v. Τήλεφος

https://historum.com/t/kausambi-palace-an-obscure-major-discovery-from-1962-for-indian-architecture.177981/

Kausambi Palace, an obscure major discovery from 1962 for Indian architecture