ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΑ ΣΠΑΡΑΓΜΑΤΑ / ΑΠΟΛΙΘΩΜΑΤΑ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ ΤΟΥ ΧΑΛΚΟΥ ΠΑΡΟΝΤΑ ΣΤΟΝ ΟΜΗΡΟ & ΕΝΔΕΙΞΕΙΣ ΠΑΛΑΙΟΤΗΤΟΣ ΤΩΝ ΕΠΩΝ
War of Troy, from Vergilius Romanus
Θεωρείται[0] πολύ πιθανόν ότι η Ιλιάδα και η Οδύσσεια συνετέθησαν προφορικά προκειμένου να άδονται ενώπιον τοι κοινού και, με βάση αυτήν την άποψη, καταγράφηκαν με υπαγόρευση κατά το δεύτερο ήμισυ του 8ου αι. π.Χ. Σύμφωνα με ορισμένους αρχαίους συγγραφείς, οι Πεισιστραδίδες, τύραννοι της Αθήνας, που κυβέρνησαν την πόλη από το 560 έως το 510 π.Χ., έπαιξαν σημαντικό ρόλο στον καθορισμό της οργανώσεως των βιβλίων σε κάθε έπος. Στην πραγματικότητα, το σύνολο των κυλίνδρων που παρήχθησαν κατά τη βασιλεία τους απετέλεσε την βάση γιά την παράδοση χειρογράφων που ήταν γνωστή στους Αλεξανδρινούς μελετητές από τον τρίτο αιώνα π.Χ. και μετά. Ενώ οι συγγραφείς του πέμπτου αιώνα αναφέρουν τα Ομηρικά ποιήματα ως ήδη καθιερωμένα έργα, τα παλαιότερα σωζόμενα θραύσματα των ποιημάτων που ανακαλύφθηκαν στην Αίγυπτο χρονολογούνται από τον τρίτο αιώνα π.Χ. Γενικά, ο αριθμός των Ομηρικών παπύρων είναι εντυπωσιακός, επιβεβαιώνοντας την συντριπτική παρουσία των ποιημάτων στην εκπαίδευση και την λογοτεχνική κουλτούρα του αρχαίου κόσμου. Επιπλέον, ο Όμηρος συχνά ξεπερνούσε τα όρια της συμβατικής εκπαιδεύσεως για να εισέλθει στο βασίλειο της καθημερινής ζωής, όπως στο σαχιδικό εγχειρίδιο τελετουργικών ξορκιών για ιατρικά προβλήματα που περιγράφονται παρακάτω, όπου μερικές γραμμές από την Ιλιάδα έμειναν αμετάφραστες. Ίσως μάλιστα ο αναγνώστης να γνώρισε μια ιδιαίτερη θεραπεία προφέροντας τα ελληνικά στο πρωτότυπο.
Κατάλογος των νηών & ατάλαντος
Σε άρθρο του ο Calverts Watkins επιχειρεί να φωτίσει γλωσσολογικά και αρχαιολογικά ορισμένους Ομηρικούς τύπους.[1] Αναφερόμενος λοιπόν στο απόσπασμα του Καταλόγου των Νηών το σχετικό με την Κρήτη, Il.2.654-651, διαπιστώνει αρχικά ότι η φράση που περιγράφει τον Μηριόνη πρέπει για γλωσσικούς λόγους να χρονολογείται το αργότερο μέχρι την ΥΜ IIIa. Το αρχαϊκό επίθετο ἀτάλαντος[2] αναφέρεται ως περαιτέρω απόδειξη της πρώιμης χρονολογίας του αποσπάσματος: προφανώς οι ζυγοί χρησιμοποιήθηκαν μόνον ως ταφικά αντικείμενα για μια σύντομη περίοδο στους Πρώιμους Μυκηναϊκούς χρόνους, πριν από το 1400 π.Χ. Βεβαίως οι ζυγοί περιλαμβάνονται μεταξύ των συλλαβογραμμάτων αμφοτέρων των Γραμμικών Γραφών. Στο ίδιο απόσπασμα από την Ιλιάδα, τόσον η Κνωσός όσο και η Γόρτυνα αναφέρονται ως ανήκουσες στην ηγεμονία του Ιδομενέως. Δεδομένου ότι ο αρχαιότερος οικισμός της Γόρτυνος χρονολογείται στην ΥΜ IIIb2, οι δύο πόλεις θα μπορούσαν να υπάρχουν ταυτόχρονα μόνο εάν γίνει δεκτή η όψιμη ημερομηνία χρονολογήσεως του Palmer για την καταστροφή της Κνωσού, ήτοι η ΥΜ IIIb, περί το 1225 π.Χ.
Η μικρογραφική ζωφόρος της Θήρας και η επική ποίηση της Εποχής του Χαλκού [4]
Aπό την ανακάλυψή τους το 1972 οι μικρογραφικές τοιχογραφίες της Δυτικής Οικίας του Ακρωτηρίου έχουν τραβήξει το ενδιαφέρον της επιστημονικής κοινότητος εντός των ορίων των συγχρονικών και τεχνικών μελετών των αρχαιολόγων του Μινωικού πολιτισμού. Οι μελετητές της προϊστορίας έχουν ασκήσει την ειδικότητά τους επί των τοιχογραφιών, έχουν υποστηρίξει την Αιγαιακή περιοχή ενδιαφέροντός τους κατά προβλέψιμο τρόπο και έχουν διερευνήσει μορφολογικές πλευρές του ύφους και του θέματος. Η μελέτη από την επιστημονική κοινότητα έχει παραμείνει πιστή στις παλαιώτερες ερμηνείες, παρά τα νέα στοιχεία εκτός Θήρας καθώς και τις νέες απόψεις τις σχετικές με την Εποχή του Χαλκού. Αυτό που έχει χαθεί είναι η ενότητα και η ευρύτερη σημασία – σπουδαιότητα αυτών των τοιχογραφιών. Η πρωταρχική πηγή τους είναι ένας επικός ή ηρωικός μετασχηματισμός της ιστορικής εμπειρίας ο οποίος συνεπάγεται / υπαινίσσεται την ταυτόχρονη ύπαρξη ποιήσεως. Μία σύγκριση των οπτικών εικόνων με ποιητικά θέματα, στερεότυπα και επεισόδια καθιστά τις μικρογραφικές τοιχογραφίες ένα πρώιμο και σημαντικό τεκμήριο για την προϊστορία της Ελληνικής επικής παραδόσεως και την εξέλιξη της αφηγηματικής τέχνης. Αυτή η προσέγγιση συμφωνεί με πρόσφατα συναρπαστικά επιτεύγματα της Αιγαιακής αρχαιολογίας και φιλολογίας, ώστε να σχηματίζεται ένα πειστικό επιχείρημα υπέρ της υπάρξεως επικής ποιήσεως ήδη από την πρώιμη Μυκηναϊκή περίοδο. Ένας κρυφός σκοπός της παρούσας εκθέσεως είναι να προκαλέσει μελέτη - σκέψη και συζήτηση επί της τρέχουσας μεθοδολογίας στην Αιγαιακή αρχαιολογία, τεχνητά απομονωμένης από τα τεκμήρια και τα αποτελέσματα ερευνών στην κλασική φιλολογία και αρχαιολογία.[6]
Οι εικονογραφικές λεπτομέρειες της μεγαλυτέρας πόλεως .. ανήκουν στον κόσμο της Αιγαιακής τοπογραφίας αλλά επίσης παραπέμπουν στην ποιητική περιγραφή αυτού του τόπου στον Όμηρο.. . Οδ.13.96-101..
Το βραχώδες ακρωτήριο, οι κολπίσκοι οι οποίοι αποκρύπτουν σκάφη ακόμη δε και το παρατηρητήριο ή σκοπίη[6a] όλα εμφανίζονται (όλων γίνεται υπαινιγμός ή νύξη..) στην τοιχογραφία (εικ. 3), το τελευταίο δε στοιχείο (ήτοι η σκοπίη) εμφανίζεται στα τρία μικρά κτίρια, όπου στο ένα από αυτά παρίσταται μία μικρή μορφή μπροστά στην είσοδό του.. Τρείς άνδρες ανεβαίνουν τρέχοντας προς την κορυφή του λόφου (προερχόμενοι από την πόλη ?) ενώ δύο επιστρέφουν προς το κατάλυμα: πρόκειται για την μετάδοση νέων για την άφιξη του στόλου, με άλλα λόγια, ο παρατηρητής ταξιδεύει από το παρατηρητήριο προς την πόλη, με λεπτομέρειες οι οποίες ενώνουν-συνδέουν τα πλοία και την πόλη σε μία συνδυασμένη αφήγηση. Τόσον η ποίηση όσον και η γεωγραφία παρέχουν ομοιότητες – παραλληλισμούς αυτού του είδους του οροσήμου (τοποσήμου) και της σχέσεώς του με τα αστικά καταλύματα. Πλησίον της Ομηρικής Τροίας ο ταχυπόδαρος ανιχνευτής – παρατηρητής Πολίτης, υιός του Πριάμου, είχε στήσει το παρατηρητήριό του στον τύμβο του Αισυήτου, Il.2.790-794. Αυτή η πολλαπλή λειτουργία ενός διακεκριμένου (εμφανούς, εξέχοντος, περιόπτου) τοπογραφικού χαρακτηριστικού (γνωρίσματος) θα πρέπει να βοηθά στην ταξινόμηση (κατάταξη) των θέσεων στην Αιγαιακή αρχαιολογία. Για παράδειγμα το τοπίο της προϊστορικής Κέας είναι ένα από τα πολλά για να συμπληρώσει αυτήν την τοιχογραφία. Ο βαθύς κόλπος του Βουρκαρίου προστατεύει τα πλοία και την πόλη της Αγίας Ειρήνης, ενώ η κορυφή του Τρούλλου πιθανώς λειτουργούσε ως παρατηρητήριο αλλά και ιερός τόπος, όπως υποστηρίζει ο Gaskey με αναφορά στον τύμβο του Αισυήτου. Ο τύμβος ενός άλλου ήρωος στην Τροία επίσης λειτούργησε ως ιερός τόπος και τόπος συγκεντρώσεως (συναθροίσεως), Il. 10.415, 11.166-167.[7a], [8]
Κανένα συγκεκριμένο Αιγαιακό τοπίο δεν μπορεί να διεκδικήσει την αποκλειστική ταυτοποίησή του με την μεγάλη πόλη που παρίσταται στην τοιχογραφία (νότιο διάζωμα, λεπτομέρεια: στόλος και δεύτερη πόλη), ούτε Κρητικό, Κυκλαδικό, Μυκηναϊκό, ούτε του ίδιου του Ακρωτηρίου της Θήρας. . . Οι πλησιέστεροι συγγενείς της πόλεως αυτής ανήκουν στην γεωγραφία της φαντασίας, όπως για παράδειγμα στην περιγραφή της Σχερίας από την Ναυσικά (Οδ.6.262-269):. .
Τόσον η ζωγραφική όσον και η ποίηση συμφωνούν στην εικόνα ενός πολιτισμού κλίνοντος περισσότερο προς την θαλασσοπλοΐα παρά προς τον πόλεμο, και μίας πόλεως η οποία προσφέρει (διαθέτει) όρμο, κέρδος & ξεινία, ζωτικά στοιχεία πολιτισμού απουσιάζοντα από την Λήμνο[9] (Soph.Phil.302-303). Δύο μορφές φέρουσες σάκκους επί κοντών πάνω στους ώμους τους δρασκελίζουν μια γλώσσα γής μεταξύ της σκοπίης και του δευτέρου λιμένος, όπου δύο πλοία μικρώτερα αυτών του στόλου μοιάζουν ως φορτηγά. Ο ποιητής και ο ζωγράφος στρέφονται στην Αιγαιακή ζωή για να απεικονίσουν μια φανταστική πόλη. ..
Το Κρητικό ανάλογο του οποίου γίνεται κυρίως επίκληση (χρήση) στην αρχιτεκτονική τοπιογραφία είναι αυτό που παρουσιάζεται στο Μωσαϊκό Πόλεως.[10]
Ιστορικές αντανακλάσεις στον Όμηρο: Κατάλογος τῶν Νηών
Πράγματι, η περιγραφή του συνασπισμού των κρατών της βορειοδυτικής Ανατολίας, γνωστού ως Assuwa, όπως αναφέρεται στα αρχεία του Tudhaliya II, έχει ομοιότητα με τον 'Τρωικό Κατάλογο' που βρέθηκε στην Ιλιάδα του Ομήρου, Il.2. 815-879,[12] ο οποίος θεωρείται με την σειρά του αυθεντική επιβίωση της Ύστερης Εποχής του Χαλκού, και μάλιστα χρονικώς προηγούμενη των Τρωικών![16]
Η Ολμπράιτ το έθεσε πιο συνοπτικά..
Ιστορικές αντανακλάσεις στον Όμηρο: Το δίπτυχο του Βελλεροφόντη
Η Shear σημειώνει ότι oι ομοιότητες μεταξύ της περιγραφής στην Ιλιάδα και του αναδιπλούμενου - πτυσσόμενου ξύλινου πίνακα του ναυαγίου είναι προφανείς, αλλά η πιθανότητα η πινακίδα του Βελλεροφόντη να είναι προιστορική έχει σαφώς – ζωηρά - εντόνως απορριφθεί,[18] υπογραμμίζοντας προσθέτοντας ότι άν και οι απόψεις του Bellamy και ιδιαιτέρως του Heubec μνημονεύονται - χρησιμοποιούνται συχνά προς υποστήριξη αυτής της θέσεως, αποσιωπάται ότι αμφότεροι οι μελετητές δημοσίευσαν τα συμπεράσματά τους πρίν την ανακάλυψη των διπτύχων του ναυαγίου της Αντιφέλλου. Παρ’ όλα αυτά η ερμηνεία τους εξακολουθεί να γίνεται αποδεκτή και να επαναλαμβάνεται από τους μελετητές της Ελληνικής γραμματείας, βλ. επί παραδείγματι τον Knox![20]
Δίπτυχο από το ναυάγιο της Αντιφέλλου
Ιστορικές αντανακλάσεις στον Όμηρο: Τα 'δύο δούρεα'
Σχολιάζοντας την παράσταση στο ρυτό Schimmel σημειώναμε:[22]
Πίσω από την καθιστή θεά κατακόρυφα τοποθετημένα εικονίζονται δύο δόρατα, ανήκοντα μαζύ με τον σάκκο και την φαρέτρα στο σύνολο το οποίο σηματοδοτεί το κυνήγι, μαζύ με το ιερό δένδρο και την έλαφο - θήραμα.[14_146] Το ζεύγος των δοράτων παραπέμπει στα ‘δύο δούρεα’ στα οποία επανειλημμένως αναφέρεται ο Όμηρος στα έργα του,[14_147] εχρησιμοποιούντο δε τόσον στο κυνήγι όσον και στον πόλεμο, στο Αιγαίο και την Ανατολία, ήδη από τα μέσα της δευτέρας χιλιετίας πρίν από την εποχή μας.[14_148] Σε ξίφος ανευρεθέν στον τάφο V των Μυκηνών απεικονίζεται κυνηγετική πολεμοφανής παράσταση ήρωος ο οποίος υποτάσσει λέοντα, συμβολίζoντα τους εχθρούς, ενώ, αναλόγως, στην Χεττιτική εικονογραφία το κυνήγι απεικονίζεται ως βασιλική δραστηριότητα με θρησκευτικό χαρακτήρα.[14_149] Παράσταση των δύο δοράτων έχουμε για πρώτη φορά στην τοιχογραφία της Κνωσσού όπου απεικονίζεται ο Αρχηγός των Μαύρων,[14_150] αλλά και σε τοιχογραφία κυνηγίου από την Τίρυνθα καθώς και σε αγγεία από την Τίρυνθα και το Λευκαντί.[14_151]
Ιστορικές αντανακλάσεις στον Όμηρο: Τυνδάρεως
Ο Ιωάννης Κακριδής έχει σημειώσει τα εξής για τον Τυνδάρεο: "τα μεγάλα γεγονότα με τα οποία συνδέονται αυτός και οι απόγονοί του μπορούν να χρονολογηθούν με ασφάλεια στις παραμονές και τα επακόλουθα του Τρωικού Πολέμου, δηλαδή στα τέλη του 13ου αιώνα π.Χ.. Και μόνο επί τη βάσει αυτοή ο χαρακτήρας αποκτά ιστορική διάσταση".[30]
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ[0]. Online Exhibits, s.v. Translating an Oral Tradition into Writing.
[1]. Kadmos Mitteilungen 1990.29.1.84; Watkins 1987.
[2]. Mallory 1988, p. 177: Υπό την έννοια 'ίσος κατά βάρος'.
[4]. Morris 1989: αποσπάσματα.
[6]. ό.π. p. 511.
[6a] συνηθέστατα κορυφή λόφου, LSJ: σκοπ-ιά, Ion. σκοπ-ιή, ἡ, lookout-place, in Hom. esp. a hill-top, σκοπιὴν εἰς παιπαλόεσσαν Od.10.97; ἀπὸ σκοπιῆς εἶδεν Il.4.275, Od.4.524; ἥμενος ἐν σκοπιῇ Il.5.771; ὀπτῆρας δὲ κατὰ σκοπιὰς ὤτρυνα νέεσθαι each to his lookout-place, Od.14.261; ἄγγελος . . ἀπὸ τηλαυγέος φαινόμενος σ. Thgn.550; watch-tower, Hdt.2.15; ὥσπερ ἀπὸ σ. μοι φαίνεται Pl.R. 445c. 2. peak, height, of Cithaeron, Simon.130; of Athos, S.Fr.237 (anap.); Ἰλιὰς σ., of the Trojan acropolis, E.Hec.931 (lyr.), cf. Ph.233 (lyr.), Ar.Nu.281 (lyr.), etc.; Θάσου σκοπιαί JHS29.93: metaph., Pi.N.9.47:—σκοπιαί personified as women (Oreads), Philostr.Im.2.4. II. look-out, watch, σκοπιὴν ἔχειν to keep watch, Od.8.302; οὔ κῃ πρόσω σ. ἔχοντες τούτων Hdt.5.13; κρυπταὶ σ. X.Eq.Mag.4.10; σκοπιὴν φυλάσσειν Arat.883.
[7a]. Πρόκειται γιά το μνήμα του Ίλου, LSJ, s.v. σῆμα: sign by which a grave is known, mound, cairn, barrow, Il.2.814, etc.; “τοῦ δὲ τάφον καὶ σῆμ᾽ ἀϊδὲς ποίησεν Ἄναυρος” Hes.Sc.477; ἐπὶ σῆμ᾽ ἔχεεν raised a mound, Il.6.419, etc.;}), … {το σήμα sign και ως sign by which a grave is known, mound, cairn, barrow !!!
[8]. ό.π. p. 518.
[9]. Soph.Phil.300-303:
Φέρ’, ὦ τέκνον, νῦν καὶ τὸ τῆς νήσου μάθῃς.Ταύτῃ πελάζει ναυβάτης οὐδεὶς ἑκών·
οὐ γάρ τις ὅρμος ἔστιν, οὐδ’ ὅποι πλέων
ἐξεμπολήσει κέρδος ἢ ξενώσεται.
Οὐκ ἐνθάδ’ οἱ πλοῖ τοῖσι σώφροσιν βροτῶν...
και σε Νεοελληνική απόδοση Ι. Ν. Γρυπάρη (https://www.greek-language.gr/greekLang/ancient_greek/tools/corpora/anthology/content.html?m=1&t=568):
Τώρ' άκου και για το νησί πώς είναι·
κανείς δεν πιάνει εδώ καραβοκύρης
με θέλημα του, π' ούτε ένα λιμάνι
δεν έχει που για κέρδος μια πραμάτεια
να εμπορευτή ή να βρη κονάκι ο ξένος·
ποιος έχασε το νου του εδώ να πιάση;
[10]. ό.π. p. 519.
[12]. Cline 1997, pp. 201-202.
[16]. Page 1963, p. 140. Βλ. wikipedia, s.v. Trojan Battle Order.
[18]. Shear 1998, n.4.
[20]. Knox 1996, p. 20 ('Introduction', in Homer. The Odyssey).
[22]. Κονιδάρης 2022, σελ. 216.
[14-146]. Κονιδάρης 2022, σελ. 216, σημ. 14_146.
[14-147]. Κονιδάρης 2022, σελ. 216, σημ. 14_147.
[14-148]. Κονιδάρης 2022, σελ. 216, σημ. 14_148.
[14-149]. Κονιδάρης 2022, σελ. 216, σημ. 14_149.
[30]. Rozokoki 2011, p. 40.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
https://www.jstor.org/stable/23048961?seq=1
Rozokoki, A. 2011. “The significance of the ancestry and ancient origins of Helen of Sparta,” Quaderni Urbinati di Cultura Classica (New Series) 98 (2), pp. 35-69.
https://www.degruyter.com/document/doi/10.1515/kadm.1990.29.1.84/html
https://www.scribd.com/document/368144711/Kadmos-Mitteilungen-1990-29-1-84
Kadmos Mitteilungen 1990.29.1.84
"MITTEILUNGEN, The Third International Congress on Santorini (Thera)," Kadmos 29 (1), pp. 84-88.
Watkins, C. 1987. “Linguistic and Archaeological Light on some Homeric Formulas,” in Proto-Indo-European: The Archaeology of a Linguistic Problem. Studies in Honor of Marija Gimbutas, ed. S. Nacev and E. C. Polomé, Washington, pp. 286-298.
Yegül, F. K. 1986. Rev. of W. Martini, Das Gymnasium von Samos, in AJA 90, pp. 496–499.
https://www.cambridge.org/core/journals/antiquity/article/abs/susan-nacev-skomal-edgar-c-polome-ed-protoindoeuropean-the-archaeology-of-a-linguistic-problem-essays-in-honor-of-marija-gimbutas-400-pages-17-tables-7-maps-2-charts-34-illustrations-1987-washington-dc-institute-for-the-study-of-man-isbn-0941694291-hardback-65/56EE10EACB9A1FFFA4548561AA321140
Mallory, J. 1988. Rev. of Susan Nacev Skomal & Edgar C. Polome (ed.), Proto-Indo-European: the archaeology of a linguistic problem: essays in honor of Marija Gimbutas, in Antiquity 62 (234), pp. 177-178.
http://art.buffalo.edu/coursenotes/ahi307/morris.pdf
Morris, S. P. 1989. “A Tale of two Cities: The Miniature Frescoes from Thera and the Origins of Greek Poetry”, AJA 93 (4), pp. 511-535.
http://kernos.revues.org/1096
Dietrich, B.C. 1994. “Theology and Theophany in Homer and Minoan Crete,” Kernos 7, pp. 59-74.
Page, D. 1963. History and the Homeric Iliad, Berkeley, Los Angeles: University of California Press.
Knox, B. 1996. Introduction to the Odyssey, Homer, trans. B. Fagles, New York, p. 20. 'Introduction', in Homer. The Odyssey.
https://www.academia.edu/355137/1997_Cline_Achilles_in_Anatolia_article?auto=download&email_work_card=download-paper
Cline, Ε. Η. 1997. “Crossing Achilles in Anatolia: Myth, History, and the Assuwa Rebellion,” in Crossing Boundaries and Linking Horizons. Studies in Honor of Michael C. Astour on His 80th Birthday, ed. G. D. Young, M. W. Chavalas, and R. E. Averbeck, Bethesda, pp. 189-210.
https://www.jstor.org/stable/632241?seq=1#page_scan_tab_contents
Shear, I. M. 1998. “Bellerophon Tablets from the Mycenaean World? A tale of seven bronze hinges,”
JHS 118, pp. 187–189. DOI: http://dx.doi.org/10.2307/632241
Κονιδάρης, Δ. 2022. Οι Χετταίοι και ο κόσμος του Αιγαίου, γ' επηυξ. έκδοση, Αθήνα.
Online Exhibits, s.v. Translating an Oral Tradition into Writing, <https://apps.lib.umich.edu/online-exhibits/exhibits/show/translating-homer--from-papyri/translating> (26 May 2022).
https://www.jstor.org/stable/23048961
Rozokoki, A. 2011. The Significance of the ancestry and eastern origins of Helen of Sparta," Quaderni Urbinati di Cultura Classica, New Series 98 (2), pp. 35-69.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
https://www.academia.edu/36102643/_The_Religion_and_the_Pantheon_of_the_Sogdians_5th_8th_centuries_CE_in_Light_of_their_Sociopolitical_Structures_Journal_Asiatique_2017_2_pp_191_209
Shenkar, M. 2017. “The Religion and the Pantheon of the Sogdians (5th–8th centuries CE) in Light of their Sociopolitical Structures,” Journal Asiatique 2017/2, pp. 191-209.
In Greece “…the religious inventories of the individual city-states resembled each other because of their shared past and the spread of epic poetry throughout the Greek world. In particular the poems of Homer and Hesiod had unified and structured the Greek pantheon”.30:
Kindt 2012, p. 13. ..
Kindt, J. 2012. Rethinking Greek Religion, Cambridge. https://books.google.gr/books?id=1k5K3PatfT0C&printsec=frontcover&hl=el#v=onepage&q=Homer%20and%20Hesiod%20had%20unified%20and%20structured%20the%20Greek%20pantheon&f=false
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- Homer's poems appear to have been recorded shortly after the alphabet's invention: an inscription from IschiaOffsite Link in the Bay of Naples, ca. 740 BCE, appears to refer to a text of the Iliad; likewise, illustrations seemingly inspired by the Polyphemus episode in the Odyssey are found on Samos, Mykonos and in Italy in the first quarter of the seventh century BCE. We have little information about the early condition of the Homeric poems, but Alexandrian editors stabilized the text in the second century BCE, from which all modern texts descend" (Wikipedia article on Homer, accessed 11-27-2008).
https://historyofinformation.com/detail.php?entryid=10
http://www.my-favourite-planet.de/english/people/h1/homer-03.html
https://archive.chs.harvard.edu/CHS/article/display/4988
Douglas Frame, D. Achilles and Patroclus as Indo-European Twins: Homer’s Take
Nagy, G. 2015. "Mycenaean reflex in Homer: phorēnai," in Short Writings III, <http://nrs.harvard.edu/urn-3:hlnc.essay:Nagy.A_Second_Look_at_a_Possible_Mycenaean_Reflex_in_Homer.2015> (8 Nov. 2022).
Yegül, F. K. 1986. Rev. of W. Martini, Das Gymnasium von Samos, in AJA 90, pp. 496–499.
https://papers.ssrn.com/sol3/Delivery.cfm/SSRN_ID1426853_code515373.pdf?abstractid=1426853&mirid=1
Joshua T. Katz, J, T. 2005. Rev. of J. Latacz, Troy and Homer: Towards a Solution of an Old Mystery, in Princeton/Stanford Working Papers in Classics Paper 120503.
ΠΛΕΟΝ ΠΡΟΣΦΑΤΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ - ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ: 160123
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου